NIEUWSNIEUWSNIEUWS!!

Ben ik dan toch - eindelijk - zwanger! En o, wat zijn wij happy met dit nieuws. Het is natuurlijk nog heel pril en er kan nog van alles gebeuren, daar ben ik van op de hoogte, maar daarom niet minder gelukkig!
Zo zeker als ik was bij mijn eerste (overwachte) zwangerschap, zo onzeker ben ik nu. Ik dacht dat als je eenmaal een keer zwanger geweest was je alle regel-dingen wel zou weten. Ha ha, het tegendeel blijkt waar. Nadat ik vijf keer in de lucht sprong toen ik erachter kwam dat ik zwanger ben draaide mijn hersenen overuren. Het enige wat ik me nog herinnerde is: foliumzuur (daar had ik natuurlijk al veel eerder mee kunnen beginnen, ook vergeten). Verder ben ik weer alles aan het opzoeken en navragen wat ik ook alweer moet doen en regelen.
De dag na het heugelijke nieuws heb ik het verloskunde centrum gebeld om een afspraak te maken. Zij heeft voor mij uitgerekend dat ik nu ongeveer 6 weken zwanger zal zijn. Ik kan het echt niet geloven. Na bijna een jaar 'proberen' is het dan toch écht zo. Misschien komt het besef als ik daar weer op die tafel lig met het echoapparaat op mijn buik en die lekkere koude gel (ja ja, dat herinner ik me zowaar nog).

Maar jongens, wat ik ben onzeker deze periode. Ik kan me niet herinneren dat ik me ook zo voelde toen ik zwanger was van Mason. Dat was natuurlijk ook een hele andere setting toen, maar toch. Wat zal ik blij zijn als die 8-12 (wat was het ook alweer) weken voorbij zijn en de kans op een miskraam aanzienlijk verminderd is. Ik prijs mezelf echt gelukkig en een mazzelkont dat ik nog een keer zwanger mag zijn, écht waar.

Ik had deze maand eigenlijk he-le-maal niet verwacht dat ik een positieve test (of 3) in mijn handen zou krijgen. We hadden het testen en stressen een beetje los proberen te laten, geen dagen geteld en waren er gewoon echt een heel stuk minder mee bezig dan de vorige maanden. En zoals iedereen mij al aangaf: 'probeer het los te laten, dan komt het vanzelf' is dus - heel irritant - maar waar. 
Vrijdagochtend liepen Mason en ik door het centrum om boodschappen te doen. We waren dichtbij de Action, dus ik dacht ik haal daar wat goedkope testen, dure heeft geen zin want 'ik ben toch niet zwanger'. Al een paar maanden achter elkaar was ik zeer onregelmatig ongesteld. De ene keer duurde mijn cyclus 5 weken en de andere 6. Nu ging ik mijn 6de week in en was nog steeds niet ongesteld. Hup, naar de WC en testen maar.
Eerst kwam er een heel licht verticaal streepje, ik dacht dat ik het verkeerd zag. Het was namelijk al vaker gebeurd dat ik dacht dat ik zo'n streepje zag. Maar een paar tellen later werd dat lichte streepje steeds donkerder. Ik kon het niet geloven en deed een kwartier later nog een test. Het was toch echt zo!
Nick was niet thuis, die was aan het werk. Eigenlijk had ik mij voorgenomen om een volgende test samen met hem te doen, niet zoals de vorige keer dus. Maar omdat ik het nu niet echt verwachtte en deed onder het mom van: 'dan weet ik zeker dat ik niet zwanger ben' deed ik het 's ochtends alleen. Ach ja, het zij zo.

Toen Nick thuiskwam had hij helemaal niets door. Logisch wel, want we hadden het er ook al even niet over gehad. 's Middags kocht ik in de stad een rompertje, daar deed ik de Clear Blue-test in (die had ik ná de Action-tests nog gedaan) en pakte dit in.
Nick begreep er in eerste instantie niets van bij het openen van cadeaupapieren. Hij zag een romper, maar die maat was veel te klein voor Mason. En toen, een paar tellen later, keek hij me heel ongeloofwaardig aan, met van die vragende ogen: is het echt waar?
'JA!''. Nou, knuffel knuffel, blij blij en we keken elkaar nog een tijdje aan vol ongeloof. 
Tot op heden zegt hij nog steeds ineens uit het niets: 'Oh, je bent echt zwanger' met het vrolijkste gezicht dat een mens kan hebben. Leuke vent heb ik ook.

15 december hebben we onze eerste echo, ik kan niet wachten! Ik had al beloofd weer meer te gaan bloggen. Maar nu ga ik natuurlijk elke week een blogje delen met een zwangerschapsupdate, net als ik bij mijn eerste zwangerschap deed.
Ik vind het namelijk superleuk om dit na 40 (+) weken uit te printen en in te binden, mijn digitale dagboek op papier!

Ik hoop dat jullie het leuk vinden om mijn zwangerschapsupdates te lezen. En ik gooi het er nog maar een keertje in: tips zijn welkom. 

Bedankt voor het lezen en tot snel!

XOXO