Kraamzorg: ''Ze zat aan de keukentafel en begon haar nagels te knippen''

Na een zware keizersnede hoopte ze op de hulp van een zorgzame kraamhulp, maar die verwachting bleek ver weg van de realiteit.

Hoe zag jouw kraamtijd eruit na de keizersnede?

“Het was een pittige tijd. Na de keizersnede kon ik bijna niet bewegen en had ik veel pijn. Je bent erg kwetsbaar, en dan komt er een baby bij die 24/7 zorg nodig heeft. We hebben ook een peuter van drie, en ik dacht: gelukkig krijgen we hulp van de kraamhulp. Maar de werkelijkheid was heel anders.”

Wat gebeurde er precies?

"De eerste dag leek alles nog goed, maar al snel merkte ik dat de kraamhulp nauwelijks aandacht voor mij had. Ze vroeg niet hoe ik me voelde of, of ik ergens hulp bij nodig had. Het was een beetje afstandelijk. Op een gegeven moment zat ze gewoon aan de keukentafel en begon ze haar nagels te knippen, terwijl ik amper in staat was om op te staan. Mijn man was thuis, maar hij moest voor onze oudste zorgen. Dus ik moest alles zelf doen.”

Heeft ze verder helemaal niets gedaan?

“Eigenlijk weinig. Ze deed wat kleine klusjes, zoals de fles opwarmen of een beetje opruimen, maar echt zorgen voor mij of de baby deed ze niet. Ze heeft bijvoorbeeld nooit mijn temperatuur gecheckt, terwijl dat juist belangrijk is na een keizersnede. Ook heb ik haar nooit vragen horen stellen over hoe ik me voelde. Het voelde alsof ik haar in de weg zat. Als ik vroeg om hulp, zoals een glaasje water, was haar reactie altijd kortaf en geërgerd.”

Hoe voelde je je in die situatie?

“Het was ongelooflijk frustrerend. Je zit in een pijnlijke, kwetsbare situatie en hebt juist iemand nodig die je ondersteunt. In plaats daarvan voelde ik me helemaal alleen. Mijn man zorgde voor onze oudste, maar de kraamhulp deed weinig om mij te helpen. Ik had pijn, was moe, en de hele situatie voelde zo oneerlijk. Mijn herstel leek helemaal niet de prioriteit.”

Hebben jullie dit aangekaart?

“Ja, op dag drie hebben we geprobeerd het gesprek aan te gaan. Mijn man legde uit dat we meer hulp nodig hadden, maar de kraamhulp reageerde niet echt begripvol. Ze zei dat ik me niet zo moest aanstellen en dat ik gewoon moest doorgaan. Dat was het moment waarop we het kraamzorgbureau belden. Helaas was er niemand anders beschikbaar om haar te vervangen, dus we moesten het verder zelf doen.”

Hoe hebben jullie het opgelost?

“Gelukkig was mijn man er om voor onze oudste te zorgen. Hij ging niet naar zijn werk, zodat hij volledig beschikbaar was om me te helpen met het huishouden en de baby. Het was zwaar, maar we kwamen erdoorheen. Het voelde wel een beetje als een opluchting toen de kraamhulp weg was, maar het had anders moeten zijn.”

Wat wil je andere moeders meegeven?

“Als je niet tevreden bent met de zorg die je krijgt, wees dan niet bang om dit aan te kaarten. Jij en je baby verdienen de juiste zorg, vooral na een keizersnede. Als het niet goed voelt, trek dan meteen aan de bel. Je hoeft niet alles alleen te doen, zelfs niet als je geen andere keuze lijkt te hebben.”

Heb jij een bijzondere ervaring in het moederschap die je wilt delen? Stuur ons je verhaal dan op via info@mamaplaats.nl. We zijn benieuwd naar jouw ervaringen!🤍

Lees ook: Papa in gesprek: "De momenten die je niet ziet aankomen, zijn de mooiste"