Sharing is caring! Deel ook jouw ervaring of mening over dit onderwerp.
Er staan nog meer inspirerende verhalen op je te wachten! Maak nu gratis een account aan of log in om verder te gaan.
Schrijf je nu in voor de nieuwsbrief!
Of praat mee en deel direct jouw ervaring of mening!
Start dan nu je eerste post! Een story, forumtopic of poll plaatsen kan ook.
Mama van zoon
Ik vond het dus wel gaaf. En voor de rest kon ons plan de prullenbak in, aangezien manlief vlak voor de bevalling een ongeluk heeft gehad en daarbij zijn voet op 3 plaatsen gebroken. Hij mocht er niet op staan of lopen. Ook dat is goedgekomen.
Een naam
? geloof dat ik daar ook niet echt blij van zou zijn geworden ? ? ?
Veermama
Ik vind dat alles wat je leest over geboorteplannen nogal geïdealiseerd is: meestal komen de suggesties online erop neer dat je een perfect normale bevalling zonder pijnbestrijding en zonder medisch ingrijpen wil. Natuurlijk wil iedereen door de bevalling “breezen” alsof het niets is, maar die info legde mij bij mijn eerste bevalling onbewust onnodige druk op om het zelf en zonder pijnbestrijding te doen. Mijn weeën kwamen niet goed genoeg op gang nadat mijn water gebroken was en het moest versneld worden om infectiegevaar (en de gevaren gerelateerd aan vermoeidheid van moeder en kind tijdens een lange bevalling) te vermijden. Weeën die opgewekt worden zijn pijnlijker, dus ik heb na een tijdje ook een epidurale gevraagd. Die epidurale was zo zalig, ik wilde dat ik het eerder had gevraagd! Ik had het moeilijk met die verandering, maar was achteraf heel blij met de versnelling en epidurale. De voorbereiding van het geboorteplan maakte dit moeilijker, omdat het onnodige aandacht legt op de pijnbestrijdingsvraag. Bij mijn tweede was ik beter voorbereid. Die moest ook versneld worden omdat mijn weeën niet efficiënt genoeg waren (heel pijnlijke rugweeën zonder dat de bovenkant van mijn baarmoeder mee samentrok, dus echt problematisch), maar toch heb ik die veel beter ervaren. Mijn enige echte wens was muziek tijdens de bevalling, dus ik had telkens een bluetooth boxje in mijn vluchtkoffer om muziek vanaf mijn iPhone af te spelen.
Froek
Wat mij betreft is zo’n plan geen scenario of wensenlijstje. Meer een reminder/communicatiemiddel. Mijn man wist hierdoor wat ik wilde en niet wilde en juist toen alles in de soep liep kwam het plan geweldig van pas. Ziekenhuispersoneel heeft er alles aan gedaan mijn dochter en mij ondanks allerlei complicaties bij elkaar te houden. Ze zeiden achteraf dat dit zeker kwam door het plan. Op het moment zelf had ik echt niet de puf gehad aan te geven wat ik wilde en had ik mij volledig laten overrompelen door wat er gebeurde.