7 maanden geleden
Flashforward
10 maanden later, 10 maanden oud, 10 maanden postpartum
Vooruit in de tijd. 10 maanden later. Op een later moment zal ik misschien de tussentijd nog uitgebreid beschrijven, maar voor nu wil ik graag delen hoe het op dít moment gaat. Het gaat namelijk goed.
Kort na de geboorte van Sef kwamen we erachter dat hij een koemelk- en kippeneiwitallergie heeft. Van Pepti, naar LGG, naar Puramino, om uiteindelijk met 8 maanden al volledig op vaste voeding over te gaan. De weg was pittig, spannend of zijn groei wel goed op de lijn bleef en de begeleiding van de diëtiste en kinderarts hielpen onze onzekerheid weg te nemen. Hij groeit goed, ontwikkelt zich razendsnel (lees: hij kon met 4 maanden zitten, stond met 5 maanden in de box, tijgerde met 7 maanden als een malle en heeft met 9 maanden zijn eerste losse stapjes gezet) en is de meest tevreden baby die ik ken.
Kortom: Sef is rocking his first year! 🤍
Ook met ons gaat het goed. Voor ons beiden waren de maanden na de geboorte erg pittig. Robert had ernstige zorgen om mij, vooral met betrekking tot mijn mentale gesteldheid. Ik mocht niet alleen zijn (met Sef) vanwege de postnatale depressie en ik ben na 6 weken begonnen met antidepressiva. Deze medicatie heeft me door de postpartumtijd heen geholpen en zorgde voor minder zwarte gedachtes. Nog steeds helpt het mij om ‘s ochtends op te staan en goed de dag door te komen.
Uiteindelijk hebben we beiden therapie gevolgd voor de opgelopen trauma’s en kunnen we nu zeggen dat dit een plekje in ons leven gekregen heeft. Vandaag heb ik mijn therapie afgerond, het is voorbij. We kunnen genieten van elkaar en ons gezin en hebben weer energie om sport, werk, sociale contacten en reizen op te pakken.
Graag wil ik alle lieve lezers een boodschap meegeven. Een quote die voor ons van betekenis is geweest:
Zonder regen, geen regenboog 🌈
Bedankt voor de steun onder de blogs, de berichtjes op Instagram en de lieve appjes van bekenden. De blog is een uitlaatklep, maar ik hoop ook dat andere vrouwen iets mogen hebben aan mijn blog. Een beetje herkenning, zodat de eenzaamheid een stukje minder wordt. Weet dat je altijd een berichtje mag sturen als je dat nodig hebt 😘
