7 jaar geleden
De witte deur met de zilveren deurknop
Dit keer een gedichtje/verhaaltje wat ik zelf heb geschreven over een plekje in mij hoofd. De grote witte deur!
De deur.
Ik dacht dat ik je had dicht gedaan?
De grote witte houten deur in mijn hoofd. Met een zilveren ronde deurknop er op.
Ik weet dat je zo nu en dan op een kier glipt...
Elke keer als ik over tijd ben.
En na de eerste terugplaatsing sloeg je wagenwijd open!
Achter jou zit van alles verborgen.
Ideetjes over babykamers, ideetjes over kleren, ideetjes over hoe ons kindje er uit zou zien, ideetjes over of het onze jongens naam zou dragen of juist de meisjes naam. En deze namen liggen inmiddels ook 5 jaar veilig achter jou mijn grote veilige deur.
Je zit diep in mijn hoofd en hebt ook een plekje in mijn hart.
Maar nu, door de operatie van manlief eventueel de kans is gekomen om natuurlijk zwanger te mogen raken, ben je weer op een kier komen staan.
Waarom maak je me zo onzeker?
Waarom blijf je niet nog even veilig dicht?
Ik wil dat wij geen vijanden worden, want met onze wens ben ik ook intens van de ideetjes die jij veilig verborgen houd gaan houden!
Dus ook de angst van wel of niet, en wanneer dan? Leg ik veilig achter mijn grote veilige vriend!
Mijn deur! ❤
Suus1990
Thanks!! Ik liep er al een paar dagen mee in m'n hoofd dus werd het tijd dat ik het ging opschrijven haha.
Damaya
Mooi, geeft je gevoelens goed weer xxx