De weg naar pappa en mamma worden
Al van kinds af aan droomde ik van een gezinnetje maar ergens wist ik wel dat het nooit zo makkelijk zou gaan.. Noem het een voorgevoel..
Zo en daar zit ik dan om mijn eerste blog te schrijven.
In 2004 leerde mijn man en ik ons kennen en in 2009 besloten we te gaan samenwonen en als snel werd ik ten huwelijk gevraagd. We zouden gaan trouwen op 12-11-2010 op de dag dat ik 23 zou worden.
In januari 2010 besloten we een poging te wagen om onze kinderwens in vervulling te laten gaan en ik liet mijn spiraaltje verwijderen. Maar helaas was ik op de bruiloft nog niet zwanger maar niks aan de hand. Mijn menstruatie bleef wel al geruime tijd uit maar wie weet moest mijn lichaam weer overal aan wennen. In April hebben we toch maar eens contact opgenomen met de huisarts en al snel hadden we een verwijzing voor de gynaecoloog omdat ik inmiddels al 9 maanden niet meer ongesteld was. De eerste onderzoeken bleek al gelijk dat ik heel vee cystes had en na regelmatig bloedprikken en diverse echo's was de diagnose Pcos. Echter waren de testosteronwaardes zo hoog dat ze me eerst wilde laten onderzoeken door een internist of er niet ergens anders iets zat wat testosteron produceerde. Tig onderzoeken verder bleek er heen achterliggende oorzaak te zijn maar in december 2011 kregen we te horen dat de kans om op de natuurlijke manier zwanger te raken nihil was omdat er simpelweg geen eisprong was. We zouden in januari starten met de hormoonbehandeling maar eerst werd ik begin januari nog geopereerd aan een slijmbeursontsteking in mijn heup. Eind januari zouden we starten maar wauw! Er bleek een eisprong te zijn en we mochten gaan "klussen". En ja hoor op 15 februari hadden we al een positieve test! Ons geluk kon niet op en het voelde gelijk al goed. Helaas mocht dat geluk maar 19,5 week duren..
Lindsy83
AU, dat moet moeilijk geweest zijn voor jullie. /het is al een tijdje geleden, maar zoiets draag je altijd met je mee...