bedankt mamaplaats & weer zwanger worden

Bedankt Mamaplaats

Vorige week donderdag ontving ik een mailtje van Ashley (Mamaplaats) dat ze hadden besloten om mijn blog te eren als 'blog van de week'. Ze gaf aan het leuk te vinden dat ik weer ben begonnen en hoopt dat ik dit doorzet.
Nou super lief natuurlijk en daarbij ontving ik (de dag erna al!!!) een cadeau voor Mason. Hieronder zie je een foto:

Tot op de dag van vandaag vindt hij het erg leuk. Het moest zelfs mee naar de verjaardag van zijn oom! Dikke vette dankjewel Mamaplaats!

Zwanger worden

In december 2014 werd onze grootste droom werkelijkheid! Mason werd geboren en wat waren (en zijn) we gelukkig! Een heerlijk kind, dat amper huilt, goed eet en drinkt (helaas wilde de borstvoeding niet lukken) en daarbij ook goed groeit én gezond is. Je kunt je wel voorstellen dat wij in de zevende hemel waren. 
Voordat ik zwanger van Mason was wisten we al wel dat we kinderen wilden, maar hebben we nooit echt een aantal besproken. Ik was in eerste instantie sowieso bang dat ik niet zwanger zou kunnen worden omdat ik het misschien wel té graag wilde. Niks bleek dus minder waar want; ik was 3 maanden samen met Nick toen ik erachter kwam dat ik zwanger was.
Nadat Mason geboren was, toen hij ongeveer 10 maanden was, wisten we dat we heel graag voor nog een kindje zouden willen gaan maar nog niet op dat moment. Mason speelt zó graag met andere kindjes en elke keer als ik (onder anderen) daar naar kijk lijkt het mij zo geweldig voor Mason en voor ons als hij grote broer zou worden!
In maart van dit jaar hebben we besloten dat ik zou stoppen met de pil 'en dan zouden we wel zien'. Zo'n verrassing als het was de eerste keer, hoopte ik dat het deze keer ook zo zou zijn. Maar niets blijkt minder waar.
We hebben het een half jaar aangekeken. Naarmate de tijd vorderde hield ik wel steeds meer in de gaten en dan vooral door het berekenen van mijn ovulatie. Alleen het berekenen hiervan werkte niet, of niet goed genoeg. En we besloten om ovulatietesten te halen. Toen we dit besloten was het inmiddels augustus. Na twee ronden van ovulatietesten; nog steeds niks.
De reden dat wij begonnen met ovulatietesten was vooral omdat ik sinds 3 maanden héél onregelmatig ongesteld wordt en het berekenen van mijn ovulatie dus echt heel lastig werd. Ik hoopte door middel van testen erachter te komen wanneer ik een eisprong zou hebben. Maar ook dit lukte mij niet. Om je even een idee te geven hoe dat kwam, hieronder een foto:

In de beschrijving stond dat de streepjes even dik moeten zijn, dan heb je een eisprong. Op de derde test was 'ie het dikst, maar nog steeds niet dik genoeg en de dag erna werd de streep weer lichter. Nou oké, misschien had ik dan toch een eisprong gehad maar had ik hem net gemist?! We hielde hoop!
Twee weken later, drie weken later.. Ik werd maar niet ongesteld en de zwangerschapstesten (lees: een stuk of 10) gaven ook aan dat ik niet zwanger was. Dus: ik werd niet ongesteld, maar was ook niet zwanger. Die dagen was ik echt mega onzeker en verdrietig. Niet omdat ik bang was dat ik niet zwanger zou kunnen worden of omdat het zo lang duurde. Maar door de onzekerheid. In dit geval hou ik graag van duidelijkheid en bevestiging. Ben ik niet zwanger? Prima, maar laat me dan gewoon ongesteld worden en dan net zo lekker regelmatig als ik altijd was! Maar dan wéét ik in ieder geval dat ik niet zwanger ben.

Inmiddels ben ik niet meer zo onzeker en verdrietig als voorheen. Ik heb me door deskundigen laten vertellen dat het normaal is dat je wat onregelmatig ongesteld wordt als je weer gestopt bent met de pil. Inmiddels zijn we bijna 8 maanden verder, maar voor mijn gevoel al veel langer, logisch wel. Elke maand hoop je stiekem op dat kleine wondertje en daarna wordt die hoop weer omgezet in tijdelijke onzekerheid. En schommelt elke maand heen en weer. Volg je me nog?

We zijn op dit moment gelukkig met hoe de situatie nu is, maar voelen ons nog niet compleet. En dat klinkt misschien beladen maar zo voelen wij dat niet. Als we naar de toekomst kijken, zien we graag een broertje of zusje voor Mason. Mocht dit om één of andere reden niet lukken dan is het zo en vinden wij ook wel een weg of manier om ons totaal en compleet te voelen, daar maak ik mij niet zo druk om. Maar voor nu leven wij nog wel even in die onzekerheid; zo rond de testdagen en dat is helemaal niet erg.

disclaimer: ik weet absoluut dat het niet iedereen gegeven is om zwanger te worden. En daarbij ben ik mega gelukkig met dat kleine mannetje dat lekker kletst en rent door de kamer. Ik schrijf dit blog puur vanuit mijn gevoel en hoop daarmee niemand pijn te doen.

En verder..

Aankomend weekend gaan wij een weekendje weg, met zijn tweeën. Dat lukt ons altijd heel goed. Wetende dat Mason het hartstikke naar zijn zin heeft met zijn oma en wij de volgende dag gewoon weer terug zijn.
We gaan lekker shoppen, eten (hobby!) en van elkaar genieten. 

Volgende week begin ik weer met ovulatietesten, maar deze keer met smiley's die zijn voor mij misschien wat duidelijker. Ik houd jullie elke week op de hoogte in mijn blog. En hebben jullie tips voor mij dan hoor ik deze graag!

Bedankt voor het lezen en een fijn weekend alvast!

XOXO