After every storm comes a rainbow(baby)

Vandaag, 14 juli, komt het echt even bij me binnen. Morgen zou ik uitgerekend zijn. Ergens in deze week, vandaag, morgen of komende week, zouden wij trotse ouders van onze Edson worden. 

Trotse ouders van Edson zijn we geworden, helaas al in maart en is dit allemaal niet gelopen zoals we het ons hadden voorgesteld. Ik kan wel stellen dat afgelopen tijd in het teken stond van een gigantische storm. Maar aan elke storm komt een keer een eind, al dan niet met de hevige schade die de storm heeft aangericht. De fysieke schade is hersteld, maar de emotionele schade zal altijd blijven. Wellicht met de jaren zal het wat slijten, maar het blijft altijd een groot litteken in ons hart.

Ik beleef deze week erg dubbel, misschien wel driedubbel. 2 weken geleden ben ik er namelijk achtergekomen dat ik zwanger ben van ons regenboogkindje. Gelukkiger en dankbaarder dan ooit zijn we. Het is prachtig en ik ben uitgerekend in maart, de donkere maand van alle ellende. Dit kindje komt blijheid brengen in deze maand. Dit wederom speciale kindje wordt in dezelfde maand als zijn oudere broer geboren. Morgen zou ik uitgerekend zijn en ondanks dat we met lege handen staan, beleef ik deze dag niet met een lege buik. Ik ben zo ontzettend dankbaar dat ik weer zwanger mag zijn. Er is een lichtpuntje in de donkere tunnel, er is een hele lichte regenboog te zien na de heftige storm.

Wel belanden we nu in de volgende achtbaan. Komende week de eerste (vroege) echo om te kijken of het hartje klopt en alle controles en weken zullen spannend blijven. Over twee weken gaan we lekker op vakantie en bij terugkomst zal er een vlokkentest plaatsvinden. Weer genoeg schrijfvoer en angsten in het verschiet. Ondanks dit proberen we te genieten van het feit dat het ons na 3 maanden alweer gegund is en het zwanger worden zo snel gelukt is.