1 jaar geleden
Zoveel mensen en toch alleen
Het is zo leeg
Zo rijd je naar het ziekenhuis in de hoop dat alles goed is en een dag later word je naar huis gereden met een lege buik.
Heen was je bij mij. Naar huis heb ik je nooit mogen nemen. Voor de een was je nog zo klein maar voor mij was je al zo groot.
Ik voel behoefte om de hele wereld over je te vertellen want je bent ons kindje. Maar er heerst ook zoveel taboe over heb ik het idee waardoor ik me stil moet houden.
Ik wil huilen omdat ik je kwijt ben, ik wil huilen omdat je er was en er nu niet meer bent. Maar ik huil in stilte. Ook omdat je broers er zijn en zij zijn geweldig en hoeven mijn verdriet niet te zien.
Er zijn zoveel mensen op de wereld maar ik heb me nog nooit zo leeg en alleen gevoeld.
Anoniem
❤️
Miskraammama
Heel veel sterkte❤ ik deel je gevoel.
MamavanBliss
Ach lieverd... Wat ontzettend rot! Je mag huilen, schreeuwen, boos zijn en noem maar op. Je mag je gevoelens uiten en verdriet mag er zijn, onwijs logisch! Ik heb het zelf ook meegemaakt en voelde hetzelfde over dat er een taboe op rust. Maar dat kon me niets schelen, ik wilde het verwerken op MIJN manier. Doen waar jij je goed bij voelt en wat jou helpt. Sterkte!