Wanneer is het eindelijk klaar?
Elke keer dat je denkt bij de finish te zijn...
Godzijdank voor lotgenoten, die echt begrijpen hoe je je voelt. Iemand die je aan vult als je klaagt, omdat ze precies weet wat je doormaakt.
Ik ben klaar met alle behandelingen, ik ben sinds gisteren officieel klaar met herstellen van mijn laatste operatie(wissel). Je zou denken dat ik klaar ben om weer het leven in te duiken. In basis heb ik weinig klachten, emotioneel sta ik er ook positief in over het algemeen.
Maar nu heb ik een ganglion onder m'n teen, dus een bezoekje aan de plastisch chirurg vrijdag. Dat wordt weer pijn. Mag ze gelijk kijken naar de niet meer groeiende schimmelnagel ernaast, waar de nagelriem omheen ook nog ontstoken lijkt te zijn. Ook weer pijn. En maar afwachten wat er opgelost kan worden en wat langer gaat duren.
2 weken terug een kies afgebroken, die is toen even bijgeslepen en zou vandaag gerepareerd worden. Kies blijkt compleet vernaggeld te zijn door de chemo, dus die mag eruit. Helaas, dit kan niet direct want ik slik medicatie tegen botontkalking. Nu eerst antibiotica opgehaald, die moet ik maandag beginnen te slikken, zodat ze dinsdag de kies kunnen trekken. Hopelijk is dat daarna dan klaar.
Maar ik ben het zo zat... Het is wéér wachten op een afspraak bij een arts, wéér iets wat pijn gaat doen, wéér iets wat je belemmert in je doen en laten.
Ik wil door met mijn leven!
De pijn in mijn gewrichten wordt ik niet eens meer anders van, maar de pijn van behandelingen/operaties/complicaties... Ik ben er helemaal klaar mee!
Je zou denken dat als de behandelingen klaar zijn, dat je dan weer kan gaan opbouwen... maar het is nog een flinke stap om eerst maar eens even af te wachten wat je allemaal over hebt gehouden aan je kankertraject.