NICU dag 5
Deel 12: Het verhaal van onze bengel en engel, Keaden en Keave.
Ik ijsbeer door de gang van de NICU, ik heb nog niet de kracht gevonden om dat kamertje in te gaan.
Dat kleine kamertje bomvol apparatuur en een klein enorm vechtend mannetje. Een verpleegkundige ziet mij en zegt 'weet je, hierbuiten staat een kerstboom, met die ballen kun je gooien. Dat klinkt als een goed idee even lekker alle kerstballen door het ziekenhuis gooien.
Uiteindelijk moet ik toch dat kamertje in waarvan ik niet weet wat ik vandaag weer ga aantreffen.
Er zijn weer stukken long ingeklapt, op de foto's lijkt het wel een bord spaghetti al het wit is infectie en zelfs wij als leek zien dat de longen niet de vorm van longen hebben hele delen missen allemaal ingeklapt.
Probeer dat maar eens te bevechten 40cm groot, net 2 kilo en dan 3 virussen, een bloedinfectie en dan zulke longen.
De dag kruipt voorbij iedere minuut is gewonnen en iedere minuut is er weer wat anders nodig. Dan die instelling, dan uitzuigen, dan op zijn buik alles om die saturatie die 100% hoort te zijn boven de 81% te krijgen waar Keaden steeds op blijft steken.
Plots word Keaden even wakker iets wat eigenlijk niet kan, hartverscheurend begint hij te huilen zonder geluid maar zoveel paniek. Ik huil met hem nee en probeer hem zingend te kalmeren.
Ondertussen willen wij het kistje van Keave sluiten nu hij nog mooi is, oudste zoon komt op het idee om Keave een kettingkje om te doen zodat wij allemaal hetzelfde kunnen dragen en altijd bij elkaar horen. 6 jaar oud en dan dit mee moeten maken is net zo hartverscheurend. Alles is net op tijd binnen en word met spoed naar het ziekenhuis gebracht net zoals de fluistermuizen die de uitvaartonderneemster zelf in Amsterdam heeft gehaald. 3 fluistermuizen in het kistje bij Keave, 1 fluistermuis voor ieder kind zo kunnen ze altijd met Keave praten want hun fluistermuis fluistert het door aan de muis bij Keave.
Het kistje gaat dicht, laatste kus, kleertjes mooi het doet mij meer dan ik dacht. Ik wil niet huilen prop alles weg en moet door naar die kleine vechtende man.
Anoniem
Daarboven aan de hemel, als stralend mooie ster, is hij nog voor altijd bij jullie, ook al is dat veel te ver ❤️
Anoniem
Jeetje ik wens jullie echt heel veel sterkte. Ongelofelijk om dit zo mee te maken . Ik hoop dat het goed komt met jullie zoontje .
Sarebaar
Niet te bevatten waar jullie doorheen moeten. Wens jullie lieve mensen om jullie heen die jullie dragen
Chyla
Voort leeft in jullie harten. Voor jullie andere mannetje heel veel beterschap. Hoop dat alles goed komt. Ik bid voor jullie.