NICU dag 4

Het gaat slechter en slechter met Keaden ze krijgen zijn saturatie maar niet boven de 81%. Continu zit er een arts bij de apparatuur om de instellingen steeds maar aan te passen.

Een speciale verpleegkundige arriveert in onze kamer en geeft advies om de brusjes Keaden nog 1x te laten zien en hem een kus te geven. Dat dit een afscheid is komt niet bij mij binnen; ik ga meteen in regelstand, bel de oppas en zorg dat de kids meteen naar het ziekenhuis komen om hun broertje te zien.

Een arts wil in gesprek met ons, niet op de NICU zoals altijd maar in een aparte kamer. Dit voelt niet goed. Meteen worden wij meegenomen: Keaden's longen zijn ingeklapt, zitten bomvol met infectie en niets slaat aan.

In de gang stort ik in, als een klein meisje zit ik op de grond intens te huilen ik voel alles tussen mijn vingers door glippen. Vorige week was ik zo intens gelukkig met mijn gezinnetje, met 2 prachtige mannetjes op mijn borst en nu stort alles in elkaar.

Ik moet door wij hebben een afspraak met de uitvaartonderneemster meteen zorgen wij voor een dubbel graf, waar zijn wij in hemelsnaam mee bezig? Een dubbelgraf voor 2 kistjes, 2 veelste kleine kistjes naast elkaar.

Er komen 3 artsen binnen gestormt nog nooit gebeurd, 3 artsen die onze noodkamer binnen stormen. De uitvaartonderneemster moet eruit.

De artsen beginnen het gaat helemaal niet goed met Keaden en wij moeten per direct beslissen wat wij willen dat de artsen doen. Mogen wij even overleggen vraagt mijn partner? Nee daar is geen tijd voor ze hebben nu antwoord nodig.

Hoe kan ik beslissen over het leven van mijn kind, nee dat kan ik niet beslissen dan kan ik niet met mijzelf leven! Mijn partner is helder genoeg om te zeggen 'jullie beslissen wij gaan akkoord als jullie achter je beslissing staan.' Zo hoeven wij ons niet schuldig te voelen.

S'avond mag ik nog 1x buidelen met Keaden ook Keave word er bijgelegd nog 1x 2 prachtige mannetjes op mijn borst.

Na het buidelen heb ik het meest emotionele gesprek ooit met Keaden, ik nestel mij zoveel mogelijk tegen hem aan mijn hoofd tegen zijn hoofd en mijn handen op zijn lijf.

'lief allerliefste mannetje van mij, je hoeft niet meer voor mij te vechten, mama overleeft het wel, je moet alleen nog maar vechten als jij dat wil, mama snapt het als jij naar Keave wil en dat mag lieverd dan houd ik nog net zoveel van jouw'

Ik zing zachtjes in zijn oor 'ik hou van jouw o kleine man, stoere man en sterke man, ik hou van jouw o lieve man, lieve schat'

Net zo lang totdat ik zittend tegen Keaden aan in slaap val.

Ook interessant: Medische 2e zwangerschap door te vroege bevalling