10 jaar geleden
Zijn mijn kinderen dan kleurenblind????
In de maatschappij waarin wij nu leven hebben we te maken met verschillende soorten en kleuren mensen. Hoe gaan jullie hier mee om?
Ik ben zelf een kind van een Nederlandse moeder en een Surinaamse vader.
volgens mijn zoon van 10 ben ik niet bruin maar donker wit (licht bruin dus ;-) )
Mijn man komt van Curacao, dus mijn jongens zijn behoorlijk donker bruin.
Wat mij opvalt is dat ik de blanke kinderen tussen de 3 en 5 jaar regelmatig hoor vragen aan mama
Waarom is dat jongetje bruin????
Terwijl mijn jongens nooit gevraagd hebben waarom is dat kindje blank.
De moeders krijgen meestal een kleur en ik hoor de meest vreemde verklaringen voorbij komen.
* Het is net een chocolaatje
* Omdat hij veel in de zon heeft gezeten
*Omdat hij niet Nederlands is
En zo heb ik nog gekkere dingen voorbij horen komen.
Ik heb alleen nooit iemand horen vertellen hoe het werkelijk zit.
Mijn buurjongetje van 5 is het voorbeeld van het chocolaatje.
Ik heb hem uitgelegd dat vroeger bruine mensen in de warme landen woonden en blanke mensen in de wat koudere landen.
En dat toen er boten en vliegtuigen kwamen mensen zijn gaan reizen en zo alle kleuren in alle landen terecht kwamen.
Het kind begreep het volkomen, en ik heb geen woord hoeven te liegen.
Kinderen begrijpen meer dan dat wij denken.
Toch vind ik het vreemd dat mijn kinderen mij nog nooit deze vraag hebben gesteld.
Zijn ze dan kleurenblind? :-)
lydiaawwad
mijn dochter heeft ook nog nooit iets in die trant gevraagd! Nu heeft ze een opa die bruin is en heeft papa ook een klein tintje en is ze er trots op dat ze zelf ook redelijk snel kleurt in de zon. Ik heb wel eens meegemaakt dat ik met haar (toen 2)bij de bushalte kwam en dat daar een vrouw zat, ik gok uit Eritrea of die streek en ze staarde naar de vrouw. (dat doet ze bij iedereen). De vrouw werd blijkbaar ongemakkelijk ofzo. Want ze zei tegen mij (op een vriendelijke manier)"zo zwart heeft ze vast nog nooit gezien". en ik stond met mijn mond vol tanden!
Anoniem
dankjewel leuk om te horen (lezen ;-) )
Muisje
Yep
mamajenny
schattig he van nijntje echt nog zo lekker onschuldig. ik vind dat je je niet hoeft te schamen ook niet in het geval van iemand met een handicap. ik denk dat die persoon liever heeft dat jij als moeder verteld wat hem mankeert dan zo'n starende peuter. dat vind ik persoonlijk nog erger dan als ze het gewoon hard op vragen.