8 jaar geleden
Wat kan hij al veel!
Soms heb je van die momenten, dat je naar je kind kijkt en je je verbaasd. Totdat…
Het zal een week of twee geleden zijn geweest. Ik zat rustig met een kopje koffie -ja echt, ik zat- mijn kroost te bewonderen. Mijn grote meisje dat ineens in een groeispurt lijkt te zitten -daaaag zorgvuldig aangeschafte zomergarderobe in maat 92, welkom maat 98…- en mijn kleine mannetje.
Al mijmerend over de kleine man werd ik steeds trotser. Wat kan hij al veel!
Hij loopt, rent en doet pogingen tot springen en dansen -geloof me, de danspogingen zijn ubercute!-. Hij klimt, verplaatst dingen en zorgt dat hij overal op in of onder kan komen. Hij is motorisch zo sterk!
Hij imiteert. Hij doet alles na wat zijn grote zus doet. Wil zij tekenen? Hij ook. Gaat zij fietsen? Hij ook. Wast zij haar handen? Hij ook. Schreeuwt zij? Hij ook. Lacht zij? Hij ook. Ik vermoed zelfs dat ik de eerste ‘mij’ al heb gehoord. Gewoon omdat hij zijn zus imiteert als zij -voor de zoveelste keer- ‘van mij’ zegt. Hij is echt heel slim en lijkt zijn leeftijd ver vooruit.
Hij communiceert als de beste. Zijn vocabulaire bestaat vooral uit ‘mama, papa en nanna’. Ook ‘jas’, ‘tas’, en ‘bas’ maken al even deel uit van zijn communicatiepatroon. De meeste honden heten ‘bas’, behalve de chihuahua van de buren, die heet ‘poes’ -niet tegen de buren vertellen, dat vinden ze vast niet leuk-. Om over ‘nee’ maar niet te spreken. Volgens mij was dat zijn eerste woord, maar waar ik toen nog dacht dat hij dat niet meende, weet ik nu wel beter… En als woorden dan tekortschieten, maakt hij het je gewoon duidelijk door te blijven roepen, wijzen en meenemen.
Als je hem ziet zou je niet geloven dat hij nog maar 10 maanden is. Hij is echt zo bijdehand!
Ho, wacht! Wat denk ik nou? Dat mijn kind van bijna anderhalf nog maar 10 maanden is?! Geen wonder dat ik mij verbaas! Het lijkt wel alsof ik een paar maanden heb zitten slapen. Ineens is mijn baby geen baby meer. Het is een dreumes die al hard op weg is naar de peuterpuberteit. Tijd om wakker te worden en om te kijken naar mijn kleine grote man. Voordat ik hem in mijn hoofd weer zo veel jonger laat zijn dan zijn kalenderleeftijd!
Heb jij ook wel eens het idee dat je iets mist van de ontwikkeling van je kind? Of ben ik de enige slapende moeder?
JufFeline
Wow gaaf he. Mijn zoontje wordt over een maand 2 en ik vind die taal ontwikkeling zo leuk om mee te maken. Hoe hij opeens elke dag nieuwe woorden zegt maar ook hoe hij steeds meer stunts uithaalt, grapjes maakt en een eigen wil heeft. Wat een super leuke leeftijd maar wat gaat dat veel te hard zeg...
Henrike Laning
Nee hoor, ik blijf me ook steeds verbazen over wat mijn kind allemaal al kan. Soms denk ik: "Waar is mijn baby'tje gebleven?" Tja negen jaar geleden moest ze nog geboren worden, inmiddels is ze al bijna een puber..... Volgend jaar groep zes! :)
TessK
Leuk blog! Het is cliche maar zo waar: het gaat veel en veel te snel! Niks geen 10 maanden, maar 1,5! Ik moet zeggen dat het hebben van een grote zus ook wel handig is. Iris kopieert veel van Sara en dat zal jij net zo ervaren.
Lindsy83
Wat een heerlijk koppie! :D Ik mis niet echt dingen volgens mij, maar heb wel dat ik dagelijks denk: jij bent geen baby meer.... Ook heb ik het idee dat ik sommige dingen die hij geleerd heeft vergeet op te schrijven, doordat het zo snel gaat allemaal! Maar genieten is het zeker weten!