Waar blijft de tijd?

Mijn oudste zit weer eens achter de computer. Lekker pedagogisch, maar voor dat woord ben ik sinds zijn geboorte al allergisch. Wat maakt het nou uit dat je je kriist eventjes achter de computer of televisie zet? Het helpt deze mama vaak om even die stofzuiger door de woonkamer te krijgen of om een maaltijd op tafel te zetten. 

 

Het is ook niet zo dat mijn oudste er niks van leert. Nog voor hij naar school ging in november kon hij het hele alfabet al uit zijn hoofd, mede dankzij filmpjes op youtube. Ook telde hij al tot minstens 30 foutloos. 

In november is hij voor het eerst naar school gegaan. Eerst 2 ochtendjes wennen en vanaf 19 november gaat hij dagelijks naar school. Wel wat moeite met brengen, maar voor de rest had hij het gelijk naar zijn zin. 

Hij zat net 2,5 dag op school toen hij al naar buiten kwam met een blaadje waar hijzelf zijn naam al op had geschreven. 

En nu 5 maanden later is hij aan het spellen en lezen. Sommige letters zijn wat moeilijker, maar dat zijn voornamelijk de ei, eu, aa dat soort combinaties. 

Ook op youtube typt hij dus al zelf in wat hij wil kijken. Van Mario tot Thomas.  Laatst wilde hij zappelin.nl kijken en typte hij het dus zoals hij het zei: zepulin 

 

Ik kan niet meer zeggen dat ik mega trots ben op mijn jongen, maar ik vind het ook veel te snel gaan. Hij is enorm leergierig. 

En dan kijk ik naar mijn jongste. Die is nu 2 en die zegt nog maar een paar woordjes. Daar maken ze zich bij het consultatiebureau wat zorgen om, maar ikzelf denk alleen maar: Het komt vanzelf. Hij is gewoon creatiever dan zijn grote broer. Doet meer met zijn handen. Wordt boos als je de plaksel en verfdoos weer opruimt. 

 

Zo is elk kind weer anders en dat is bij mijn 2 jongens heel goed te zien.