Spionnenmissie stoer en spannend

Spionnenmissie: Deel 2

Dagen lang had Zoe buikpijn over de spionnenmissie. 'Mama, ik wil zo graag de spionnen helpen. Maar het duurt zo lang." Inderdaad het duurde even. De uitnodigingen waren al een tijdje de deur uit. Afgelopen zaterdag was het eindelijk zover.

Vol verwachting kwamen de vriendinnetjes binnen met hun cadeaus voor Zoe. Na het taart eten en de cadeaus uitpakken werd het dan eindelijk tijd voor het spel. De deurbel ging...

Bij de voordeur aangekomen zagen de kinderen een bruine envelop in de brievenbus met daarop grote rode letters TOP SECRET. De envelop werd opengemaakt en daarin zat de missie in een grote zwarte map.

Het Nationaal OpsporingsInstituut heeft jullie hulp nodig bij deze geheime missie, galmt het door de luidsprekers van de televisie. De spanning stijgt en de snuitjes van de kinderen zijn allemaal rood van de spanning. Na het bekijken van de DVD mogen zij de spionnenboekjes voorzien van een geheim agenten naam en een vingerafdruk! " Cool is de reactie van de meiden!" En dan is het zover, de geheime missie. Jassen aan en naar buiten op zoek naar de gekleurde enveloppen.

Een beetje bibberend van de kou en spanning gaan de meiden op zoek naar de eerste envelop, maar dan gaat de mobiele telefoon. Bente neemt de telefoon op en het is geheim agent Storm van Noi92 om de kinderen succes te wensen. De reactie van de meiden: "Het is dus ECHT!'De zoektocht gaat verder en de meiden moeten verschillende vragen in de gekleurde enveloppen beantwoorden en geheimschriften ontcijferen. Telkens ontvangen zij een cijfer als oplossing. Het is nog onduidelijk wat wij hiermee moeten.

Halverwege lassen wij een pauze in voor chips en drinken. Maar dan gaat weer de telefoon. De geheim agent geeft aan dat er ook anderen op zoek zijn naar de enveloppen. Onze meiden hebben geen rust meer, "wij moeten nu verder, anders komt de geheime missie in gevaar".

Na de enveloppen te hebben verzameld en opgelost en de verschillende belletjes met de geheim agent gaan wij terug naar huis. Daar moeten de kinderen de gevonden cijfers op een website intoetsen. En dan: "Live" contact met de spionnen die in nood waren. De meiden hebben de jonge spionnen kunnen bevrijden. "Joehoe, klinkt het door het huis. Wij hebben ze kunnen helpen." Wat waren de meiden ontzettend trots, blij, opgelucht dat het gelukt was.

Na een drukke spannend missie eindelijk aan de welverdiende frieten. De vriendinnetjes worden één voor één opgehaald en er is weer rust in huis. En het opruimen kan beginnen.

Samen met Zoe kijk ik terug op de dag: "Mama, ik heb nog nooit zo'n leuk feestje gehad. En ik ben trots op mijn vriendinnen. Wij hebben de spionnen goed geholpen." Ik geef haar een kus op haar voorhoofd en zeg dat ze het heel goed hebben gedaan.

Moe, maar voldaan met een glas wijn op de bank. Jonge spionnen, bedankt.

Lees hier: Deel 1