10 jaar geleden
School barst uit zijn voegen
De school van mijn oudste zoon barst bijna uit zijn voegen, doordat de directie weigert een leerlingenstop door te voeren.
Mijn oppaskindje ging voor het eerst naar school, vanaf de 2e week mocht ik haar naar school brengen. De school had een kleuterplein voor groep 1 en 2, 2 klassen dus, samen ongeveer 50 leerlingen. Aan de andere kant van de school was een plein voor de kinderen van groep 3 tot en met groep 8, 6 klassen dus, samen ongeveer 150 leerlingen.
Wat een heerlijk klein schooltje was dit, de meeste ouders kenden elkaar in ieder geval van gezicht, maar vormden geen ondoordringbare groepjes. Ik was, zelfs als gastouder, vrij snel een onderdeel van de pleinbevolking. Maar wat ik nog leuker vond, was dat de kinderen elkaar allemaal leken te kennen. De kinderen kenden elkaar, maar ook alle ouders/oppassen die bij de kinderen horen. Dan kwamen de klassen buiten en hoorde ik een kind uit groep 2 tegen mijn oppaskind uit groep 1 zeggen: "Je oppas is er hoor." Ik hou van dat ons-kent-ons-gevoel!
Mijn eigen maxispruit was in die tijd nog maar anderhalf jaar oud, maar deze school voelde zo goed aan dat ik niet meer hoefde te wachten, ik heb al snel een inschrijfformulier gevraagd en ben nooit meer bij andere scholen gaan kijken. Nu zijn we bijna 7 jaar verder, maar helaas zijn er wat dingen veranderd.
Het leerlingenaantal is in de tussentijd enorm gegroeid, van een stuks of 50 kleuters 7 jaar geleden, naar bijna 100 kleuters nu. De bovenbouw is in de tussentijd gegroeid van ongeveer 150 naar ongeveer 190. Dit heeft natuurlijk gevolgen voor de hoeveelheid klassen en wat iedereen al een poosje aan zag komen, is nu ook doorgedrongen tot de directie van de school: het past niet meer!
Binnenkort zullen er dus 2 klassen naar een andere locatie moeten, weg is het saamhorigheidsgevoel, weg is de ons-kent-ons mentaliteit. Weg is de binding met de rest van de school voor de groepen die weg moeten. Zo jammer!
Ik kan alleen maar hopen dat mijn zoon hier geen last van zal ondervinden, want er iets tegen doen lijkt niet te lukken. De school mag niet bijbouwen van de gemeente, maar een leerlingenstop invoeren doen ze ook niet. En mijn kind naar op een andere school doen, vind ik geen optie, want maxispruit heeft al zijn vriendjes hier! Ik zou hem daarmee teveel verdriet doen. Zucht!
Marieke80
Nee, dat is het rare, het is een wijk die in e jaren 70 gebouwd is, maar misschien zijn de oorspronkelijke bewoners nu ineens massaal aan het wegtrekken waardoor de wijk weer verjongt, dat zou natuurlijk wel kunnen.
Marieke80
ik weet niet hoeveel geld er overblijft onderaan de streep. Ze krijgen bijna 5000 euro per kind per jaar, maar ik weet niet wat de kosten zijn van een school. Je hebt leraren die betaald moeten worden, je moet volgens mij huur betalen voor de locatie, daarnaast zijn er kosten voor materialen, ik heb echt geen idee hoeveel er daarna overblijft. Bijbouwen zou inderdaad voor nu een oplossing zijn, maar hoe gaat het volgend jaar? En het jaar daarna? Zolang de school geen leerlingenstop wil invoeren, heb je kans dat het probleem alleen maar groter wordt.
Marieke80
Ik hoop het voor je dochter. Zo jammer als ze steeds maar gescheiden worden.
braamn
Bah, helemaal niet leuk...