Poespoes is een sterretje

Wij hebben 4 katten die we al hadden voordat er kindjes kwamen. Vanaf de geboorte van Amber (2jr) zijn de katten heel lief naar haar en later ook naar onze zoon (2,5 mnd). Toen ik zwanger was, kroelden de poezen al tegen me buik en als de baby dan schopte, gaven ze koppies terug.

Amber speelt ook met de poezen, de ene keer gooit ze balletjes (die Poespoes dan terugbracht) de andere keer stopte ze ze in haar poppenwagen. Allemaal vind ze ze even lief....en hun haar.

Poespoes (onze rode kater) was de oudste van het stel, maar toch, liet hij alle aandacht van Amber welgevallen. Altijd even kroelen of even aaien toen ie niet meer wilde spelen. Of even een kusje brengen als ze ging slapen.

Helaas werd Poespoes ziek, hij moest naar de dierendokter, die kon hem ook niet meer betermaken. Grote tranen bij Amber, en bij ons, maar zolang die nog had en geen pijn had gingen we hem verwennen. Hij mocht op het bed slapen en kreeg de lekkerste hapjes van Amber. Na een paar dagen ging hij zo sterk achteruit, dat we hem moesten dwangvoeren, we spraken af dat we de volgende dag naar de dokter met hem zouden gaan. Amber ging hem nog even lekker knuffelen en ging naar bed, lekker slapen Poespoes zei ze nog.

5 minuten later toen we de kinderen op bed hadden gelegd, vonden we hem, hij was overleden. Tja, wat nu: hoe vertellen wij het Amber? Vertel je dat hij nu voor altijd is gaan slapen? Maar durft ze dan nog wel zelf te slapen?

Uiteindelijk hebben we haar verteld dat hij dood was en een sterretje was geworden. Amber vond het heel erg dat wij moesten huilen, maar dat dood betekend dat je iets/iemand niet meer ziet snapte ze niet goed. Dus zijn we 's avonds toen het donker was met haar naar buiten gegaan en hebben we een ster aangewezen. Kijk Amber, daar is Poespoes, zwaai maar naar hem. Dat heeft ze gedaan met de woorden: Lekker slapen Poespoes.

De volgende dag heeft ze trots op school verteld dat haar Poespoes nu een sterretje was en dat ze naar hem had gezwaaid. Ze gaat weer door, naar de orde van de dag, heerlijk die onbevangenheid!

En soms, als het al heel laat is en de sterretjes staan aan de hemel, komt ze haar bedje uit, even nog naar Poespoes zwaaien mam, dan kan ie lekker slapen!

Wij zagen er vreselijk tegenop om haar het uit te leggen zodat ze het begreep dat ie niet meer terugkwam. Of ze het echt begrijpt weet ik niet, maar op deze manier vergeet ze haar grote vriend, en die van ons, niet en dat maakt haar blij en ons ook.

LEKKER SLAPEN POESPOES