Papa heeft een sportauto voor zijn verjaardag gekregen!

Afgelopen week is papa jarig geweest. Niets is leuker om dat op school in de kring te vertellen. Aangezien mijn zoon van 4 over een rijke fantasie en overtuigingskracht beschikt, geloofde de juf hem. 

Hij vertelde dat papa jarig is en dat hij een sportauto heeft gekregen. "Nou" zegt de juf "het is zeker zo'n sportauto die je met een afstandbediening kunt laten rijden." "Nee juf, het is een sportauto waar je in kunt zitten en waar papa in kan rijden en hij staat op de oprit en is rood." "Nounou, dat is even een flink cadeau voor je papa" zegt de juf nog.

De volgende dag breng ik mijn zoon in de klas en de juf feliciteert me met de verjaardag van mijn man. "Hij heeft zichzelf nogal een flink cadeau gegeven hè" zegt ze tegen me. "Uhm, welk cadeau bedoelt u?" "Nou, die sportauto" zegt ze. Ik kijk schuin achterom naar mijn zoon en zie zijn glunderende en grinnikende koppie zo van "dat heb ik toch maar weer mooi voor mekaar om de juf te foppen" en ik schiet in de lach..."Papa heeft geen sportauto gekregen hoor maar die kleine zou dat heeeel graag willen.... hahahaha." "Ben ik er nog ingetuind ook" zegt de juf "maar hij zei het zo vol overtuiging dat ik hem wel moest geloven hahahaha."

Heeft jouw zoon of dochter ook van zulke 'streken' waar je smakelijk om kunt lachen? Verzint en vertelt hij of zij ook de mooiste verhalen dusdanig dat zelfs de juf of de meester het gelooft? Ik ben benieuwd......