Nieuwe start

Na de zomervakantie was het dan zover. De brugklas! Yes we gaan starten.... en dan bij mij de onrust die toeslaat. Gaat dit lukken? Krijgt hij de kans om te groeien en iedereen versteld te laten staan? Gaat hij meekomen? Krijgt hij wel aansluiting?? Kortom onrust in mijn hoofd en lijf.

De eerste week zit erop! Wat heeft Stijn het fijn op school. Een leuke klas en zelf al wat vriendjes waar hij aansluiting bij heeft gevonden. Wat lijkt groep 8 ver weg nu met het hele drama wat we daar hebben gehad. En wat is Stijn gegroeid in hoe hij met zaken omgaat.

Stijn heeft hier een nieuw kans. Een nieuwe start en wat heeft hij die met beide handen aangepakt!

Het leuke is dat hij elke dag met een grote glimlach naar school gaat.... en wat nog leuker is dat hij ook elke dag met een nog grotere glimlach thuiskomt. 

Pas geleden zei hij tegen mij 'Mama ik ben zo blij dat jullie zo hard voor mij gevochten hebben om me naar deze school te kunnen laten gaan'. 
En toch voel ik me dan een beetje schuldig dat ik zoveel onrust toe heb gelaten in mijn hoofd. Want ik ken mijn kind toch het beste? Ik weet toch wel dat het hem wel gaat lukken?

Nu weet ik, door therapie, dat ik niet stevig genoeg in mijn schoenen stond op dat moment om mijn geloof niet aan te laten tasten.
We hebben nog vele hobbels die op ons pad gaan komen waaronder een extra diagnose en therapie. Maar dat in een ander blog.
Voor nu mag ik genieten van een kind wat ondanks wat anderen allemaal van hem dachten het toch maar mooi doet!!!!