Kinkhoest met 2 baby's in huis..
Wij vragen ons ook af waarom we dit te voorduren hadden
De nacht dat het mis ging, mijn oudste zoon Liam die had hele heftige hoestbuien en was enorm aan het braken die nacht. Ik geloof wel twaalf keer in totaal, het bleef maar komen en hij bleef maar hoesten.
Die ochtend begon Aiden ook met braken en was ik bang voor een hele nare buikgriep maar dat hoesten bleef maar aanhouden. Mijn vriend zou met Joah thuis komen, ik heb Eonorah zo veel mogelijk bij Liam uit de buurt gehouden, mijn voorgevoel wist namelijk al wel hoe laat het was. Ik belde mijn vriend op die onderweg was uit Groningen en ik zei dat ik hem Eonorah zou geven en dat hij beter een paar dagen bij zijn ouders kon logeren, we konden niet gebruiken dat de baby's en hij ook buikgriep zouden krijgen. We wilden geen ziekenhuis opname weer voor de baby's. Gelukkig kon dit.
Die ochtend belde ik de huisarts en vroeg of er al uitslag was van zijn kinkhoest test, helaas was deze er nog niet. Wel mocht ik langskomen met Liam. Hij kreeg een anti braak middel en de huisarts vertelde dat hij niet uitgedroogd was, ondertussen kreeg hij ook antibiotica voor zijn dubbele oor ontsteking. Later die dag belde ik nog een keer en stuurde hij Liam door naar de spoedeisende hulp, hier zaten we dan als een dood vogeltje samen want o wat was ik op, moe van alle stress en verdriet. De bekende kinderarts kwam aanlopen en mijn oudste zoon Liam heeft autisme en praat niet zo veel, met tranen in zijn ogen vroeg hij aan de kinderarts of hij hem ging beter maken, toen brak mijn hart. Gelukkig was de kinderarts heel lief en schreef nog een medicijn voor en had goede tips tegen uitdrogen.
De huisarts zou bellen als Liam kinkhoest zou hebben en anders zou ik niks horen. Aiden was ook extreem aan het spugen en had ook extreem dunne diarree, ze liepen beide helemaal leeg. Laat ik nou echt een hekel hebben aan buikgriep, vind het altijd zo zielig voor de kleintjes.
De huisarts belde die volgende ochtend
Hij vertelde dat Liam inderdaad kinkhoest had en dat de GGD mij ook zou bellen want bij kinkhoest hebben ze een meldingsplicht. De GGD zou mij verder helpen. Enorme paniek natuurlijk want doodsbang dat de baby's eventueel besmet konden zijn.
In paniek belde ik mijn vriend, hij bleef gelukkig rustig en we hoopten samen dat de GGD snel zou bellen, gelukkig was dit ook zo. Ondertussen was ik weer bij de huisarts geweest want de jongens bleven maar spugen.
Na een gesprek met de GGD konden wij alle vijf preventief antibiotica krijgen. Mijn oudste zoontje had al antibiotica. Hierdoor heeft mijn vriend nood gedwongen bijna twee weken bij zijn ouders gewoond en zat ik met de ziekenboeg thuis en een enorm gemis van mijn kleine baby's die toen net 6 weken oud waren maar je doet er alles aan om ze te beschermen
word vervolgd