4 jaar geleden
Ik kan niet opvoeden
Mijn kind mag alles. Ja echt, mijn kind mag echt bijna alles! De keren dat ik afkeurende blikken heb gehad? Ontelbaar! Toch sta ik nog steeds 100% achter hoe wij ons kind opvoeden.
Vrijheid of beschermen? Tuurlijk wil ik onze zoon beschermen maar ik wil hem ook de vrijheid geven om te ontdekken. Dat laatste uit zich vooral in klimmen, klauteren en stunten zonder dat wij er iets van zeggen. Daarover krijgen wij vaak opmerkingen of afkeurende blikken.
" Kijk uit, pas op, straks val je, voorzichtig "
Uitspraken die je ons niet snel zal horen zeggen. Maar waarom zeggen ouders dit tegen hun kroost? Bescherming! Natuurlijk willen we niet dat onze kinderen vallen of pijn hebben maar door vallen en opstaan leren we toch? Wij laten onze zoon risico's nemen en bijna de volledige vrijheid. Ik denk dat hier voordelen aan zitten:
Ze leren risico's te nemen, uitdagingen aan te gaan en hoe ze hun lichaam moeten gebruiken. Voor de motorische ontwikkeling natuurlijk goed, denk maar aan bijvoorbeeld balans. Het zelfvertrouwen krijgt een boost. Wat een goed gevoel moet het geven als je iets onderneemt, je leert en het ook nog eens lukt!! Lukt het niet maar willen ze het toch? Dan zullen ze toch proberen dat ze het wel voor elkaar krijgen. Goed voor het doorzettingsvermogen! Daarnaast leer je letterlijk van vallen en opstaan.
Twijfel ik ergens over dan stel ik mezelf 2 vragen:
Hebben wij er last van? Is het gevaarlijk?
Is het antwoord op beide vragen nee dan wordt het een ja! Dan zullen wij iets toestaan. Voor echte gevaren beschermen we uiteraard wel! Blauwe plekken, bulten en schaafwonden zie ik niet als een gevaar. Dat hoort eenmaal bij spelen en ontdekken.
Ik begrijp dat mensen met een opgetrokken wenkbrauw toekijken als onze zoon op de meubels klimt, van de bank springt of voor de zoveelste keer valt omdat hij loopt te stunten. Is het omdat ik niet kan opvoeden? Geen idee. Het lijkt me heerlijk om als kind de vrijheid te hebben om te leren en te ontdekken zonder dat er een ouder "bemoeit".
Elke ouder heeft een andere visie en opvoeding. De ene is streng, de ander laat kinderen vrij. Wij willen beschermen maar ook de vrijheid geven. Vandaar dat we die 2 vragen aan onszelf stellen om toch de balans te kunnen vinden.
Om de blog af te sluiten: Als opvoeden zo makkelijk was, dan waren er geen talloze boeken over opvoeden.
Mamanoniem
Om te beginnen: vrij opvoeden is niet grenzeloos opvoeden. Ook hier hebben we regels waarvan we willen dat er aan gehouden wordt. Elk kind heeft behoefte aan grenzen, ook die van ons. Waarom zou hij denken dat overal maar alles mag? In elk huis zijn er andere regels ongeacht je eigen manier van opvoeden toch? Hij weet dat hij thuis op de tafels mag klimmen, bij oma niet. Tuurlijk probeert hij ook bij oma de grenzen op te zoeken. Is dat niet kind eigen? Dat doen kinderen thuis ook 😃
Stylebynik123
Als je kind alles mag dan denk hij dat later toch ook.? En ook bij een ander doen ze dan toch alles en hebben ze maling als er wat van gezegd wordt. Ik denk juist dat het wel goed is om grenzen te stellen.