Hoe trots kan je zijn?

Er is zoveel te lezen op internet en boeken over zindelijkheidstraining voor kinderen. Je hoort verhalen over "mijn kind was in een week zindelijk"  en wat je allemaal wel en niet moet doen.

Met goede moed begon ook ik met mijn zoontje van 2,5. Ik heb een mooi blauw potje gekocht, verteld wat je er op hoort te doen, een plas en een poep.  Heel leuk mama, maar dat potje staat veel beter op mijn hoofd, "mama ik ben piraat"  haha, ok mannetje de boodschap is duidelijk, nog geen zindelijkheidstraining dus.

Na een paar weken nog maar eens het potje erbij gehaald. Weer uitgelegd wat je er op hoort te doen. nu was er wat meer interesse. af en toe op het potje gezet voor de tv, wat anders bleef hij niet zitten. Als we heel veel geluk hadden dan kwam er per ongeluk een plasje in :-) Nu we zo goed bezig waren bij de bibliotheek een boek gehaald van Kas op het potje. Dat was een schot in de roos (en ook echt een boek om aan te bevelen) Dus elke avond werd Kas op het potje trouw voorgelezen.

Inmiddels waren we al een paar weken op weg, maar het echte gevoel van zijn kant dat hij moest plassen was er nog steeds niet. Het potje werd steeds minder interessant, nee mama dat hoef ik niet.... hmmmm.... Dus heb ik een wc verkleiner gekocht. Dat was uiteraard zeer interessant, want inmiddels kon ik ook al een aantal weken niet meer alleen naar de wc want meneer moest mee... Trouw gingen we een half uur ongeveer na dat hij wat had gedronken naar de wc. Stoer dat hij het vond, "mama jij moet weg" en ja hoor zodra ik weg liep, kwam er een plas. Hij blij, mama blij. Maar ja het liefst heb ik inmiddels dat hij ook een poep op de wc doet, die grote billen in zo'n vieze luier verschonen daar word ik niet meer zo blij van ;-) Dus vroeg ik hem vaak moet je een poep doen? "nee mama dat hoéf ik niet"

Tot vorige week.. Hij zei ineens mama ik heb au aan mijn billen, het drong eerst nog niet tot mij door, ik dacht hij is gevallen... en ineens dacht ik wacht eens even zou dit betekenen.... Dus hup als een speer naar de wc, gezegd doe maar een plas en probeer een poep te doen. Toen klonk er uit de wc "mama ik heb een plas gedaan, een poep lukt niet" Iet wat teleurgesteld ging ik naar hem toe om te helpen. Mijn neus ving ineens een geur op die herkenbaar was, geen plas maar.... ja hoor! Daar lag hij in de wc een "reuze poep"  Hij had het niet eens door dat hij ook gepoept had, maar was apetrots. Maar wie er nou het meest trots was?..... ;-)