5 jaar geleden
Heupproblemen: fysiotherapeut
Op advies van de kinderorthopedisch chirurg, hebben we een assesment van een kinderfysiotherapeut gevraagd.
Gisterochtend kwam de kinderfysio langs. We hadden met name onze dochter van 3,5 hier op voorbereid, want als zij makkelijk contact heeft, volgt onze zoon dat. Beide kinderen hadden een klik met haar en wij ook, dus dat was fijn. We bespraken kort het ontwikkelingsverloop (zwangerschap, bevalling en ontwikkeling) en de familiaire bijzonderheden (schoonzusje met HD als baby en m’n vader en ook met Donald Duck voeten waar ze beide ook aan geopereerd zijn door klachten op latere leeftijd). Ondertussen klom onze zoon op de bank, liep rond op z’n knieen, demonstreerde een stukje lopen achter de loopkar en lopen aan het handje, gaan staan, wat er gebeurt als hij voelt dat we hem bij staan of lopen los gaan laten, wat andere motorische dingetjes, etc.
Haar conclusie uiteindelijk was dat hij voldoende mobiliteit in zijn gewrichten heeft, maar uit een soort onzekerheid over zijn balans zijn heupen, knieen en enkels op slot zet bij het lopen, omdat hij daar zijn stabiliteit uithaalt. Ook zijn spierspanning leek voldoende.
De fysio had nu een andere test afgenomen dan in de verwijzing van de orthopeed stond (ze heeft de BSID afgenomen en de orthopeed wolde de PEDI), dus volgende week komt ze ook die nog afnemen. We moeten eerst gaan werken aan zijn vertrouwen in stabiliteit. Voor komende week hebben we daarom de opdracht gekregen hem te stimuleren niet met zijn borstkas ergens tegenaan te leunen als hij staat, maar met zn handjes en eventueel over te stappen van tafel naar bank. Dit probeerde ze te demonstreren door op de tafel de bak met mozaiekblokjes neer te zetten en op de bank het mozaiekblad. De bedoeling was dat hij dan steeds heen en weer zo moeten draaien. Ze concludeerde echter ook dat onze zoon een slim mannetje is: het leek hem namelijk handiger om dat blad naast de doos te zetten, zodat hij niet steeds heen en weer hoefde.
Slimme kinderen, zei ze, zijn leuk, maar lastiger met oefenen. Zeker als ze al ietsje ouder zijn, zoals onze zoon. Hij bedenkt namelijk zelf oplossingen voor een door ons expres gecreeerd probleem, heeft snel door wat er van hem vereacht wordt en wat er gaat gebeuren en is zich bewuster van risico’s.
De enkeltjes gaat ze wat extra in de gaten houden, omdat hij daar wat door zakte. Hij staat ook nog breed omdat hij daar balans uit haalt, maar dat zal langzaam moeten verbeteren. Of hij heeft de voeten van z’n opa en dan moet daar ook wat in gecorrigeerd gaan worden.
Voor nu geeft mij dit vertrouwen dat onze zoon straks ook wel los gaat durven staan en lopen, met wat extra adviezen en hulp van haar aan ons.e kinderen gaan 3 dagen in de week naar een kleinschalige kinderopvabf en ook daar heb ik ze vanmorgen verte,d waar we komende week op moeten letten en wat we moeten oefenen. Zij zijn namelijk ook bereid daar hun steentje aan bij te dragen.
