1 jaar geleden
Gaat het dan niet goed?
Leven met een kindje met CP
Job is inmiddels een vrolijke peuter van bijna 2,5 jaar en is in juni begonnen aan de medische peuterspeelzaal in Blixembosch bij Libra revalidatiecentrum.
Wij zijn niet het type dat klaagt en met ons leven te koop loopt ondanks dat we een open boek zijn. Veel mensen lazen mijn blogs toen ze wisten dat er ‘wat ergs’ aan de hand was. Sensatie zoekers of gewoonweg nieuwsgierige mensen. We kregen zoveel berichten, telefoontjes, kaartjes en vragen.
Maar toen het ‘spannende’ er af was en mensen ons als happy family zagen wandelen ging het stof liggen en was de interesse er af.
Wij hoeven ook niet perse die aandacht en zijn optimistisch. Job doet het goed, net als zijn broer Ties. Ons normaal is ons normaal, wij weten niet beter, maar ‘normaal’ is het natuurlijk niet met een kind dat hersenschade heeft. Laten we wel wezen: we hadden er slechter van af kunnen komen en we zijn heel dankbaar, maar de schade die blijft en is elke dag een feit.
Het gaat goed met ons en we hebben het goed samen. Aan de buitenkant is niets opmerkelijks te zien. Totdat ik een foto van Job in een rolstoel plaats op Facebook, waarbij ik vooral trots was dat hij binnen enkele minuten in de gaten had hoe dat werkte en niet perse nadacht over de impact die het kon hebben voor anderen om ons kind in een rolstoel te zien.
Ik moest ook slikken, maar het hoort bij ons normaal. In Blixembosch is dit - hoe gek het ook klinkt - een normaal aanzicht, maar de eerste keer daar was heftig voor mij (en elke ouder).
Ik vergat dit alleen met de post van de foto en de berichten en telefoontjes stroomden weer binnen. Ja Job doet het goed en boekt vooruitgang… maar hij is bijna 2,5 en wil graag de wereld ontdekken ondanks dat hij nog niet hele lange stukken los kan lopen en daarom krijgt hij een rollator en laten ze hem soms oefenen in een rolstoel, want ook in de toekomst hoor CP bij Job. Job is niet zijn diagnose, hij is gewoon Job, maar de avondvierdaagse zoals andere kindjes, zal hij nooit lopen… dan zal hij toch echt een rolstoel krijgen. En weet je wat? Dat is helemaal oké! Job is Job, en wij houden even veel van hem, of hij nu de Vierdaagse gaat lopen of niet.
