En dan ben je je kindje kwijt...
Ineens is het wel erg stil in de kamer...ik zie dat de achterdeur open staat. En dan komt het besef.. hij is er vandoor!
Mijn zoontje van bijna 2 jaar oud is lekker in de woonkamer aan het spelen met zijn treintjes, terwijl zijn grote broer van 8 aan de tafel een spelletje op de iPad speelt. Eerder die dag toen mijn jongste zoontje op bed lag had ik de badkamer die ook op de begane grond is schoon gemaakt,en nu moest ik alleen nog maar even dweilen.Ik kijk nog even om de hoek van de woonkamer en ga gauw naar de badkamer.Ondertussen loopt mijn zoon van 8 naar het toilet en vergeet de deur naar de kamer dicht te doen waardoor de weg naar buiten vrij is.
Mijn jongste zoontje ziet zijn kans schoon en op zijn sokjes vertrekt hij zonder dat iemand het merkt de tuin in richting het hekje en maakt deze zonder pardon open. Onder de carport door en dan rechtsaf het straatje (waar weinig verkeer rijd ) uit. Dit straatje komt uit op een hele drukke straat...
Op dat zelfde moment ben ik klaar met dweilen en loop naar de kamer waar mijn oog meteen valt op de openstaande deuren en meteen loop ik de tuin in. Het tuinhekje is dicht pfff opluchting dan moet hij in huis zijn en ik loop weer naar binnen en begin te roepen (normaal reageert hij altijd met jaaahaaa) maar geen reactie.
Ik werp een blik door het raam naar buiten die uitkijkt op een hele drukke straat en het valt me meteen op dat er allemaal auto's stil staan midden op de drukke weg...mijn hart klopt in mijn keel,ik gil nog een keer zijn naam door het huis en ren naar buiten.
Wat er in die 3 seconden door mijn hoofd ging is niet te beschrijven maar ineens zie ik mijn buurvrouw midden op de hele drukke straat staan tussen de stilstaande auto's met onze zoon stevig in haar armen! Hij stond gewoon midden op de drukke straat! We zijn allemaal vreselijk geschrokken en eenmaal weer in huis valt het kwartje hij had wel dood kunnen zijn!
Ik heb vreselijk gehuild en voel me de slechtste moeder ooit,hoe heb ik hem uit het oog kunnen verliezen ook al was het maar een paar minuten en was ik op nog geen 3 meter afstand.Het laat me maar niet los en als ik er aan denk dan voel ik de tranen branden...
Meteen ben ik naar de bouwmarkt gereden voor een nieuw kinderslot op het hekje en naar de bloemenwinkel voor een dikke bos bloemen voor de buurvrouw! Zonder haar was het heel anders afgelopen!
EvaD
Een ongeluk zit in een klein hoekje, denk dat elke moeder zoiets wel eens mee maakt. Iets waar ze zich ontzettend schuldig om voelen, maar wat wél gebeurd is. Gelukkig is het goed afgelopen en kan hij niet meer verder dan de tuin, op avontuur.
pff heftig hoor maar ik denk dat iedereen dit wel eens is overkomen. onze dochter van 2,5 heeft sinds kort uitgevonden dat de deur opengaat met de sleutel. ze had der jas aangetrokken en was stilletjes weggegaan terwijl ik op het toilet zat. toen ik van de toilet afkwam en zag dat de voor deur open stond. stond mijn hart ook stil. Ze stond bij haar vriendje aan de deur die achter ons woont. tegenwoordig zit alles dicht. en gelukkig heeft ze nog niet ondervonden hoe dat open moet.
Henrike Laning
Wat een schrik! Maar wat een geluk dat het goed is afgelopen. Je kind een moment uit het oog verliezen gebeurt iedereen wel eens. Dat maakt je geen slechte moeder. Goed dat je maatregelen hebt genomen, maar maak jezelf geen verwijten.
Lindsy83
Dat was zeker schrikken. Gelukkig is het goed gegaan!