11 jaar geleden
Een echt buitenkindje
Ik zeg regelmatig dat mijn zoon een echt buitenkindje is. Niets liever dan buiten zijn, of het nu koud is, regent of hard waait, het maakt hem allemaal niets uit. Ik heb legio foto's van een doorweekt kind omdat hij niet uit de speeltuin wil komen ondanks een stortregen. En vies is hij ook altijd, want ieder stukje zand, gras, water, modder daar moet mee gespeeld worden. Ik vind het allemaal prima, ben zelf ook een buitenmens. Toen ik laatst echter een keer zei dat hij zo'n buitenkindje is, kreeg ik van twee vrouwen de opmerkingen 'nou alle kindjes zijn buitenkindjes hoor, ze spelen allemaal graag buiten'. En toen ik terugdacht aan mijn eigen jeugd vond ik daar wel een kern van waarheid in zitten. Bijna alle dagen waren er wel kinderen op straat te vinden en zelf was ik ook altijd wel buiten. Mijn moeder was daar niet altijd blij mee hoor, als ik weer eens doorweekt of vies thuiskwam haha.
Maar toch heb ik het idee dat er iets veranderd is. Mijn zoontje gaat het liefst naar één van de speeltuintjes hier in de buurt maar het valt mij op dat daar nooit veel kinderen spelen. En okee, op maandagochtend in de stromende regen verwacht ik dat ook niet. Maar nu het weer wat mooier wordt is er zelfs op een woensdag- of zondagmiddag weinig leven te bekennen in de speeltuin. Waar zijn al die kinderen? Zitten ze binnen, zijn ze aan het sporten, zitten ze achter de computer, in het zwembad of in een overdekt speelparadijs? Ook tijdens de fietstochten die manlief, zoonlief en ik maken kom ik maar weinig kinderen tegen. En als klap op de vuurpijl melde een vriendin dat ze had gelezen dat kinderen steeds minder buiten spelen en dat dit de kans op blessures op latere leeftijd vergroot. De motorische ontwikkeling zou achterblijven en kinderen leren gevaren minder goed inschatten en leren niet hoe ze moeten vallen en dergelijke.
Nou misschien heb ik dus toch een echt buitenkindje, want vallen kan hij heel goed ;) waarbij hij overigens zelden huilt hoor. Ik hoop dat hij een buitenkind blijft, want hij is pas 2 dus wie weet welke kant het op gaat!
Anoniem
hier ook wel een echt buitenkind maar heb ook nog een kleintje van 10 mnd dus ze kan niet altijd naar buiten en zeker niet altijd naar speeltuintje.. liever in de tuin/t pad, dan weet ik waar ze is en kan baby gwn lekker slapen, eten, broodje etc. (is een echte slaapkop). wel veel buurkinderen waar ze mee speelt ondanks leeftijdsverschil soms. iig 2 tuinen naast ons waar ze continu in en uit lopen. heerlijk! speeltuintjes vind ik toch lastiger met eten, drinken mee, geen wc.. baby kan niet slapen dus kan maar kort enz. tuin is gewoon makkelijker..
Anoniem
Hier zijn heel weinig kinderen buiten.. over het algemeen zitten ze alleen maar achter de computer of de tv erg jammer..was in mijn tijd wel anders. Altijd buiten in weer en wind. Sommige weten niet eens hoe ze moeten vissen erg triest.. ben bijna uitgerekend van de eerste nou ik ga lekker naar buiten met de kleine..
Chani
ah dus toch echte binnenkindjes ook, leuk om te lezen! Hier hetzelfde ja: of lege speeltuintjes of hangplek voor oudere jeugd of zwervers :S En ook hier geen grote achtertuinen dus ik vraag me geregeld af waar al die kindjes zijn waarvan je een paar jaar geleden een geboortebord in de tuin zag staan.
malinili
Leuk om je blog te lezen; mijn kinderen zijn ook echt buitenkindjes, maar echt niet alle kinderen zijn dat volgens mij, ik was zelf namelijk echt een binnen-kindje: dol op poppenkastje spelen, boekjes lezen, fabuland en weet ik wat nog meer, maar wel vaker binnen. Mijn kids kunnen zich echter heerlijk buiten uitleven, ballen, zandbak, fietsen. Het valt mij ook weleens op dat buurt-speeltuintjes niet altijd erg in trek zijn of meer een hangplek voor een andere doelgroep worden. En hier hebben mensen echt niet allemaal grote achtertuinen, dus waar het kleinere spul uithangt...?