Een druk, emotioneel, enerverend en zwaar jaar als moeder!

Het is inmiddels bijna een jaar geleden dat ik mijn laatste blog schreef. De wil was er wel maar de tijd niet. Een opgroeiende baby, een studie en werk. En toch heb ik nu de tijd weer gevonden om er weer te schrijven over wat er allemaal is gebeurt het afgelopen jaar!

Mink was bijna een jaar toen ik mijn laatste blog schreef. Hij was erg actief en vrolijk! Elke dag als ik uit school kwam werd ik begroet met een grote lach! Het was heerlijk. Ik was druk bezig met het afronden van mijn schooljaar en mocht hoogste waarschijnlijk gewoon over wat de meeste mensen een grote prestatie vonden aangezien ik daarnaast nog een kind moest opvoeden. Maar na er hard voor gewerkt te hebben was de beloning daar ik mocht over. Nog ongeveer twee jaar te gaan! En bovendien was het toen vooral tijd voor vakantie!

Ik ben samen met mijn moeder en zoon lekker weg gegaan. Weg van de bekende mensen, lekker naar ons vaste stekje in het buitenland. Daar hebben we 4 weken lang lekker kunnen genieten, heb ik met Mink over staat mogen lopen en heerlijk openbaar met hem mogen genieten. Het was een heerlijke tijd en bovendien, werd hij EEN JAAR. De tijd ging hard, mijn kleine mannetje een jaar! Dus het was tijd voor een feestje. We hebben genoten en het was heel erg jammer toen we weer naar huis moesten, maar ja, school en werk wachten weer op ons. Ik begon aan mijn volgende jaar en alles leek heerlijk te gaan. Ik had vreselijk veel mensen die me wilde helpen met Mink en zeker mijn moeder stond altijd klaar voor me.

Op een avond ging ik samen met mijn klasgenoten uit eten. Het was een gezellige avond, lekker eten, leuke gesprekken en we hadden het allemaal naar ons zin. Tot dat (en die zat er natuurlijk aan te komen) mijn moeder me belden. Het was mis met Mink hij was vreselijk benauwd geworden en paars aan gelopen, hij was aan het stikken. Het ambulance personeel zei dat hij waarschijnlijk een zuurstof te kort had en dat hij zo snel mogelijk naar het ziekenhuis toe moest. Mijn moeder was onderweg naar mij om me op te halen. Ik heb tegen een vriendin van me gezegd dat ik weg moest en of ze voor me kon betalen en dat ik het later terug zou betalen. Het was chaos in mijn hoofd, ze vroeg me wat er aan de hand was. Ik was niet in staat antwoord te geven. Mijn kleine mannetje, hij mocht niet dood gaan!!!!