Dank u wel en graag gedaan

Mn dochter is nu 3 jaar maar zegt netjes dank u wel en graag gedaan vanaf dat ze 2.5 jaar is. Uit zichzelf. Nu heb ik haar dat natuurlijk aangeleerd, maar veel hoefde ik daar niet voor te doen. Miloe is een erg sociaal meisje nadat ik haar een paar x heb voorgezegd wanneer ze dank je/u en graag gedaan moet zeggen doet ze het. Niks tot in den treure herhalen, ze pikte het zo op en zegt het wanneer het nodig is.

Toch komt het voor dat je raar word aangekeken als je kind zich netjes uit. Hieronder 3 voorbeelden. Maar ik heb er echt veel meer.

Mn schoonmoeder nam haar laatst mee naar haar schoonzusje die woont in een soort flat waar meerdere 65 plussers wonen. Een oudere dame hield voor hen de deur open toen ze naar binnen liepen. Miloe hield halt, keek naar de dame en zei "dank u wel" de dame keek haar verrast aan en daarna mn schoonmoeder .... zo die is netjes opgevoed zegt ze, hoe oud is ze. Nou zegt mn schoonmoeder dat is ze zeker en ze is 3. Mn schoonmoeder vertelde dat de blik van de vrouw bijna geschokt was toen ze de leeftijd hoorde.
Toen ze na het bezoek weer naar buiten gingen kwam er een oudere man aanlopen, Miloe zegt, "wacht even oma ik houd de deur wel los voor die meneer". De man keek haar aan en zei, dank je wel jongedame, "graag gedaan" zegt mn meisje trots. De man glimlachte en zei tegen mn schoonmoeder, wat fijn! dat kom je niet veel meer tegen tegenwoordig.

Miloe was uit logeren bij mn moeder. Die neemt haar samen met mn zusje mee naar een pannenkoekenhuis samen lekker uit eten. Het terras zit vol met gezinnen met hetzelfde idee. Ze speelt en eet en als het tijd is om te gaan draait ze zich om naar het terras en roept "Daag allemaal, eet smakelijk"
Geen reactie ... van niemand, behalve wat verbaasde gezichten van ouders die haar aanstaren. Mn moeder pakt haar bij de hand en ze lopen weg. Met een lach op haar gezichtje zegt ze "dat was leuk oma, dank je wel".

Samen naar de supermarkt, bij de kassa krijgt ze een manderijntje. "Dank je wel" zegt ze. Zegt het meisje achter de kassa, ahhh dat hoef je niet te zeggen hoor! Nou ja zeg!! Ik kijk het meisje verbaast aan. i.p.v. tegen haar te zeggen dat ik het vrij normaal vind dat mijn kind netjes bedankt, slik ik het in .... dat was er vast niet netjes uitgekomen. Ik kijk naar mn dochter die mij ook verbaast aan lijkt te kijken. Goed gezegd meisje ik ben trots op je! Ik word beloond met een mooie glimlach, heerlijk kind!!

Maar goed, het kan aan mij liggen maar zo gek is dat toch niet dat een kind dank je wel en alsjeblieft zegt?
De moeders die ikzelf ken, vinden het net als ik normaal als hun kinderen netjes dank je wel, alsjeblieft of graag gedaan zeggen. Dat is ons vroeger geleerd en wij leren het toch onze kinderen weer?
Ik ben iig trots op ons meisje dat ze zelf hieraan denkt en altijd netjes bedankt. :-)