Bezoek aan de schoolarts

Laatste moest ik met mijn zoontje naar de schoolarts. Voor de eerste keer. Zijn ogen werden getest, zijn gehoor. Alles was helemaal goed. Ook de vragenlijst welke we moesten invullen gaf geen aanleiding tot een lang gesprek. Het is ook een lekker vrolijk, slim en onderzoekend mannetje. Zijn gewicht en lengte werden tenslotte ook opgemeten.

Prima lengte toch?

Hij is één meter en twintig centimeter. Volgens het “systeem” gaat hij 1,86 worden en zit hij nu op een groeicurve van 1,76. Een prima lengte voor een jong man. Maar dit blijkt aanleiding te zijn om volgend jaar een extra bezoek te brengen aan de schoolarts. Persoonlijk vind ik dit lichtelijk overdreven, hij is pas 5 jaar en nog voldoende tijd op te groeien, hij eet goed en gezond. Hij heeft liever een appel dan een koekje. Niks om ons zorgen over te maken. Maar toch volgens het protocol moeten we extra op controle komen. Op mijn vraag aan de verpleegkundige wat ze dan gaan doen als de groei niet verbeterd is volgend jaar antwoord ze “niks, we willen het gewoon in de gaten houden”. Dit vind ik gek, ik vraag nogmaals een bevestiging dat ze dan niks gaan doen. Ik geef aan dat een extra bezoek mij dan ook niet nodig lijkt. Waarom ze me aankijkt of ik iets heel raars zeg, “maar dat is nou eenmaal de regel”. Ik vraag me werkelijk af waarom deze regels er zijn. Mijn zoontje is gezond, eet goed en wordt mogelijk maar 1,76 ipv 1,86. Zelf ben ik 1.70 en vind dit totaal geen probleem. Waarom geld en tijd van onze zorgsysteem besteden aan dit probleem. Echte geldverspilling als je het mij vraagt!