LAT-relatie

Vandaag zal ik verder gaan met mijn verhaal, na een pauze door drukte en vakantie. De vorige keer ben ik geëindigd dat ik Adam zijn vader naar het station heb gebracht omdat hij naar Duitsland ging. Vanaf dat moment werd het contact moeizamer. Er zaten dagen tussen dat ik hem niet goed kon bereiken. Ik kreeg pas s nachts antwoord of dan belde hij mij. Ik probeerde altijd op te nemen, ook al was het 2:00. Ik wilde hem gewoon graag spreken, zien via videobellen, gewoon het idee hebben dat we samen waren. In deze periode heb ik hard moeten werken voor mijn relatie en als ik achteraf terugkijk misschien iets te hard. Maar voor de liefde had ik veel over.

Ik sla even een paar weken over, want in die weken is niks gebeurd wat de moeite waard is om te vertellen. Er was wisselend contact soms overdag, soms alleen s nachts en soms helemaal niet.

7 juni ben ik vertrokken naar Hamburg voor de Roparun. Een heel mooi goed doel met een hele mooie missie, namelijk: ‘Leven toevoegen aan de dagen, waar vaak geen dagen meer kunnen worden toegevoegd aan het leven.’ We hadden een super team en we hebben een top prestatie neergezet. In estafette-vorm is er door ons team van Hamburg naar Rotterdam hardgelopen door 8 lopers, hebben 4 fietsers de lopers wisselend begeleid, waren er 2 lopersbusjes met 2 chauffeurs en 2 navigatoren/fysiotherapeuten onderweg en was er nog een team met toppers achter de schermen bezig om onze bivakkampen op en af te bouwen, eten te koken en ons van alle gemakken te voorzien als we een paar uurtjes rust hadden. De sfeer in ons team, maar ook rondom de hele roparun is fantastisch. Iedereen is onderweg met hetzelfde doel en heeft ook wel iemand in zijn naaste omgeving die te maken heeft (gehad) met kanker. Vlak voor Rotterdam had ik het even zwaar en kwamen de emoties los. Misschien had dit ook te maken met het feit dat ik van vrijdag t/m maandag maar 7 uurtjes had geslapen.

Het weekend daarna was het zover, naar Duitsland om de vader van Adam op te zoeken en samen door te brengen. Ik heb hem opgehaald in Suhl en zijn samen naar Erfurt gereden. We hebben hier een leuk weekend samen gehad en alles ging goed tussen ons. Dan heb je het idee dat je er weer vol tegen aan kan tot het volgende weekend een maand later.

In die maand zijn er allemaal verschillende activiteiten. Het weekend erna is dorpsfeest hier in het dorp. Een en al gezelligheid, waarvan ik had gehoopt dat hij erbij kon zijn. Maar dat was niet zo. Dat zijn wel lastige momenten. Gelukkig kon ik hem toen wel redelijk goed bereiken. En heeft hij qua videobellen toch het een en ander meegemaakt. Al was de verbinding erg slecht en vloeide de alcohol rijkelijk aan mijn kant van de telefoon.

Het weekend daarna werd mijn vader 50 en gingen we een weekje naar Texel met de familie. Vanaf hier zal ik verder gaan in een nieuwe blog.