How I Met Your Father #21

Eindelijk was het kerstspel afgelopen. Ik was zo klaar met me voelen alsof ik een kamerplant was. Ik was doodop en ging alvast naar de zonder, naar onze kamer. J. volgde een uur later. Ik heb mijn hart bij hem gelucht.  Gelukkig snapte hij het heel goed en kon ik oprecht mij ei bij hem kwijt. Na mijn hart gestort te hebben val ik bij hem in zijn armen in slaap. Zo vermoeid van alles, de problemen, de spanningen en de angst dat het nooit beter zal worden.

Vier dagen later op kerstavond gaan we naar de vader van J. om kerst te vieren. Het was een gezellige avond. Dit was de eerste keer dat ik me weer even mezelf voelde. Het was een ontspannen avond met de vrienden en familie van de vader van J. waarbij ik het gevoel had dat ik mezelf niet hoefde te bewijzen. Het werd steeds later en ik was behoorlijk moe aan het worden. Ik had niet verwacht dat je je als een oude vrouw ging voelen als je zwanger was. Ik besloot even te scrollen door mijn Facebook feed en zag daar een post staan van mijn schoonzusje. Zij had destijds onze poes gekregen omdat wij geen huisdieren mochten in het eerste huis waar we gingen wonen. In haar bericht stond een zoek bericht voor nog een poes. Dit omdat haar poes (onze oude poes) de hele dag alleen zat. Dit schoot bij mij compleet in het verkeerde keelgat. Nu 6 jaar later bedenk ik me wel eens dat ik dit beter had moeten laten gaan, maar ik besloot haar toen een bericht te sturen. 

Uiteraard werd ze heel boos omdat ik me er niet mee moest bemoeien. Dit liep zo uit de hand dat ik heb gezegd dat ze niet op onze bruiloft hoeft te komen. Ik weet overigens niet of Ik dat in mijn eerdere blogs heb vermeld maar J. en ik waren verloofd in verband met de zwangerschap. Uiteraard is hierdoor een knallende ruzie ontstaan.  Zij heeft dan ook gelijk haar vader gebeld, de stiefvader van J. Op dat moment slaat de sfeer compleet om. J. kreeg allemaal berichtje van zijn moeder en ik had een steen in mijn maag.  Ik durfde niet meer terug naar het ouderlijke huis van J. Toch zijn we terug gegaan. Gelukkig was er nog niemand thuis gezien mijn schoonouders ook kerst aan het vieren waren. Ik wist niet hoe snel ik naar de zolder kon gaan. Nog 1 nacht in dit huis en dan kerst en slapen bij mijn eigen ouders. Dat bezorgde me ook veel stress maar alles beter dan hier. 

J. kwam na een kwartier ook naast me liggen en op dat moment gaat zijn telefoon. Zijn moeder belt hem. J. drukt haar weg. Ze belt opnieuw. Dit keer neemt hij op. "Ze probeert de hele familie tegen elkaar op te zetten" hoor ik aan de andere kant van de lijn. "Dat meisje is niet goed voor je" en zo hoor ik een kwartier lang verwijten en kwetsende opmerkingen.  Ik voel mezelf warm worden, mijn buik begint raar te doen. Ik was zo ontzettend kwaad maar ook zo ontzettend gekwetst en verdrietig. Waarom zei ze dit? Ik probeer alleen maar het beste voor J. te doen. Ja we hebben wel in de afgelopen maanden onze problemen gehad maar het leven is nou eenmaal geen regenbogen en eenhoorns. Nadat J. ophangt geef ik aan morgen zo vroeg mogelijk weg te willen om zijn moeder te kunnen ontlopen. "Ik ben te boos om haar te zien of met haar in gesprek te gaan" geef ik aan. J. begrijpt dit gelukkig heel goed en heeft me ook niet anders dan verdedigt tegenover zijn moeder. 

06:00 de wekker gaat. Ik krijg mijn ogen amper open. Ik merk dat deze helemaal opgezwollen zijn van mijn jankbui gisteravond. Ik begin mijn tas al in te pakken en ook J. kleed zichzelf aan en begint zijn spullen te pakken. Ik pak als laatste mijn trouwjurk. Ik was namelijk absoluut niet van plan om ook nog maar één stap te zetten in het ouderlijke huis van J. We sluipen muisstil met de tassen van de trap af. Op het moment dat J. de woonkamer deur open doet zie ik zijn gezicht vertrekken.  Daar zit mijn schoonmoeder. Mijn maag draait om.  Ik loop naar binnen zonder iets te zeggen.  Doe de trapkast open en pak mijn jas eruit. "Ik will dat je even gaat zitten zodat we kunnen praten" hoor ik mijn schoonmoeder tegen me zeggen. "Dat lijkt me voor nu geen goed idee, ik ben erg boos en wil geen dingen zeggen waar ik spijt van ga krijgen" antwoord ik terug en zit ongeduldig op J. te wachten tot hij eindelijk klaar is. Nog een keer vraagt mijn schoonmoeder hetzelfde. Ik word nu geïrriteerd en reageer met hetzelfde antwoord als net alleen iets geïrriteerder. Dan staat mijn schoonmoeder op en gaat voor me staan net niet tegen me aan. Ik voel de boosheid weer opborrelen en dan gaat het compleet mis.....