How I Met Your Father #20

De volgende ochtend worden we pas laat wakker. Iedereen is al weg. J. en ik gaan naar beneden. Daar ligt een briefje van de moeder van J.: Lieve schatten, wij moeten vanavond in gesprek over hoe nu verder. Begin maar vast te bedenken wat jullie willen en hoe jullie dit voor ogen hebben.

J. en ik hebben tijdens het roken een gesprek hoe nu verder. Ik ben op het moment nog heel pril zwanger. Namelijk 8 weken. We hebben nog tijd om ons leven te beteren. Werk zoeken, schulden afbetalen en een huisje zoeken. Nu woonde we wel in één van de moeilijkste steden van Nederland om een huis te vinden en hulp hoefde je ook niet te verwachten vanuit de gemeente. Voor nu was toch de beste oplossing om bij de ouders van J. te blijven. 

Na het avondeten gingen we rond de tafel zitten met zijn allen. "Hoe hadden jullie het zelf voor ogen?" vraagt mijn schoonmoeder ons. Wij beginnen uit te leggen over onze problemen, schulden en over hoe wij het voor ogen hebben. Na een gesprek van 2 uur lang komen we tot de afspraak dat we daar mogen blijven wonen tot we alles op orde hebben en een ander betaalbaar huis hebben gevonden. Wel zijn er afspraken gemaakt rond het zoeken van werk. Zo moest J. elke dag op zoek en de stad in om rond te gaan vragen. Wij zijn hiermee akkoord gegaan.  Laat ik wel eerlijk zijn dat wij beide heel eigenwijs waren en dat we dachten het zal allemaal. Tuurlijk we waren super dankbaar dat we daar mochten verblijven. We hadden zelfs onze eigen kamer. Maar destijds vonden wij het oneerlijk. Waarschijnlijk waren we destijds zo naïef dat wij dachten dat alles vanzelf wel goed zou komen.... 

Er verstreken een paar weken. We hadden het huis waar we uit gevlucht waren leeg gehaald en netjes weer opgeleverd. Alle spullen stonden opgeslagen bij mijn ouders in het tuinhuis en konden daar zolang blijven staan. Vanaf nu zal het blog waarschijnlijk wat raar worden met betrekking tot de data. Destijds was dit zo'n zware en zwarte tijd dat ik niet alle precieze tijden of de volgorde ervan weet.

Laten we in ieder geval beginnen met de kerst. Daarvoor waren er al wel wat spanningen tussen mij en de ouders van J., ook kon ik het echt absoluut niet vinden met mijn schoonzusje. Maar terug naar de kerst. Kerst met mijn schoonouders was voor kerst. Dit omdat dit gewoon beter uitkwam voor iedereen want kerst vier je ten slotte met zijn allen. We zouden naar de bioscoop gaan met zijn allen en daarna een spel spelen. Dit was familietraditie voor de familie van J.

Om 13:00 was iedereen aanwezig. Eerst gingen J. en zijn zus nog even roken voor we naar de bioscoop gingen. Ik was inmiddels gestopt in verband met de zwangerschap. Op de een of andere manier voelde ik me niet prettig hoe mijn schoonzusje stiekem met J. aan het praten was. Ik weet dat ik op dat moment het gevoel had dat dit over mij ging. Toen ik J. onderweg naar de bios even voor mezelf had heb ik hem dan ook flink uit gehoord. En inderdaad ze had het over mij gehad. Wat dat weet ik niet meer wel weet ik dat ik door wat ze had gezegd flink pissig was. Ik weet dat ik me op dat moment heel erg buitgesloten voelde. 

Na de film gingen we gezellig met zijn allen gourmetten. Er hing een gespannen sfeer. Ik weet dat het mij heel erg kwalijk werd genomen door mijn schoonzus dat ik zwanger was. Zij had namelijk al vaak haar kinderwens besproken en daar was ze ook voor bezig. Echter was ik natuurlijk onverwachts en eerder zwanger dan zij. Tijdens het gourmetten werd ook weer duidelijk hoe hoog het zat bij haar en kreeg ik vele sneren mijn kant op. Ik stond op het punt in huilen uit te barsten. Wat ik toen nog niet wist was dat dit het begin was van een lange lijdensweg.......