3 jaar geleden
Een bijzonder jaar..
voor iedereen
Het jaar 2020 begon en het was nog zoals anders.. Wel natuurlijk met de nieuwsberichten op de achtergrond. Eind februari begon het... De burgemeester zou een persconferentie geven want de 3e persoon met corona was bij ons in het Noorden.. (jaren geleden stonden we ook al in de top zoveel van criminaliteit) Andere mensen weten waar het ligt omdat CenterParcs een mooi park in de buurt heeft... Dat was het begin van een gekke tijd. De lockdown in maart. Mama werkt in de zorg en dat gaat natuurlijk gewoon door.. De handschoenen en zeeppompjes vliegen je om de oren, de handen wassen tot ze rauw zijn. Thuis komen gelijk douchen, kleding wassen en natuurlijk hebben jullie thuis onderwijs. Onze middelste was net 3 weken naar school geweest toen de lockdown begon.. Onze oudste mocht 2 keer per dagen lezen. Waar dit eerst een strijd was werd dit nu een feestje in de ochtend en de avond. En helemaal met de verhalen van de Olijke Tweeling (wie kent ze nog?) Voor papa was dit een pittige periode. Wanneer er iemand snotterde mochten jullie niet naar de opvang. De eerste 5 weken zat papa dagelijks met jullie thuis en om de prikkels her en der wat te sparen gingen jullie met mama naar het bos op verschillende plaatsen.. (mam gaan we alweer naar het bos??) Met een gevulde rugtas met lekkere dingen en steeds een ander plekje. Na de lockdown is papa een mid week er tussen uit geweest en in de zomervakantie hadden we het geluk dat mama met jullie een ruime week met de tent ging kamperen. Dat voor de 1e keer! Geweldig vonden jullie het. En nu is de volgende lockdown. Jullie vallen nu onder de doelgroep kwetsbare kinderen (wat mama raakt want dat is wat ik jullie niet wil geven). Maar hoe knap zijn jullie. Onze oudste doet keurig haar huiswerk al mislukt de planning nog weleens (we helpen je ermee en je kunt het). De middelste zit in groep 1 en was net een beetje op zijn juiste plek.. We gaan ons best doen manneke. En de jongste wat heb je het naar je zin op de peuterspeelzaal.. en nu vraag je bijna elke dag of je mag.. We hopen dat de tijd snel weer mag komen. Ondertussen werkt mama in de zorg verder.. Afgelopen week stond er een mooi stuk in dat er veel wordt gesproken over de mensen in de zorg.
De meeste mensen in de zorg die ze laten zien is het ziekenhuis en de verpleeg- en verzorgingstehuizen en jullie zijn onze helden net zoals de schoonmakers, pakketbezorgers, vrachtwagenchauffeurs, winkel medewerkers, tandartsen, kappers en iedereen die ik vergeet.. en dus ook de medewerkers in de Thuiszorg want wij/jullie werken bikkelhard. De overheid wil graag dat mensen langer thuis blijven wonen en er is veel verplaatste ziekenhuiszorg door de corona. Dankjewel allemaal voor jullie hulp en inzet! En jij beste lezer dankjewel op de manier waarop jij helpt om corona te verminderen! Wij gaan bewust niet naar familie en zien zo weinig mogelijk mensen omdat de doelgroep waar wij mee werken erg kwetsbaar is, je denkt aan ons als je aan de maatregelen denkt. Dankjewel!
Bij ons thuis is het nog weleens heftig de prikkels van de kinderen en manlief die hier hinder van ondervind. Vlak voor de keiharde lockdown is hij nog een paar dagen naar een tuinhuisje geweest even wat tijd zonder gezin en hopelijk wat minder prikkels.. Bij thuiskomst ontplofte de bom.. Maar de feestdagen daarentegen waren rustig.. en dat zijn we al lang niet gewend.. Wat fijn! Een heerlijke wandeling maken, samen eten en puzzelen! Zelfs papa deed mee en de oudste was aangenaam verrast dat er een heel stuk doorgepuzzeld was (dankzij papa). Laten we hopen dat we het oude jaar op deze manier uit mogen gaan..
Namens ons een fijne jaarwisseling (tsja wat is fijn? ) we hopen in goede gezondheid, dat liefde en warmte om je heen zijn, dat je verdriet een mantel van warmte om zich heen krijgt, de dierbaren die je mist worden genoemd en voor de mensen die werken mogen een feest te maken.. heel veel liefs
