7 jaar geleden
Weet waar je aan begint
In mijn vorige blog is te lezen dat wij bekend gingen maken dat we ons tweede kindje verwachten. Wat een wisselende reacties!
De familie vond het natuurlijk geweldig. Een groot gedeelte van hen wist wat er de vorige keer is gebeurd (zie blogs). Maar een paar reacties op werk zijn me toch wel bij gebleven. De reactie die me het meest is bij gebleven is van een leerkracht die mij eigenlijk niet kent. Werkt niet vast bij ons op school.
Hij feliciteerde me maar zei tegelijk: "Weet waar je aan begint!" Al zuchtend.
Ik gaf aan dat ik al een kindje heb en dat dit nummer twee is. "Oh, dat is helemaal erg!! Dan heb je helemaal geen tijd meer voor jezelf en heb je nooit meer je handen vrij." Nog harder zuchtend.
En bedankt. Zulke opmerkingen vind ik persoonlijk niet prettig om te krijgen. Wij zijn ontzettend blij dat we een tweede kindje verwachten. Zeker na wat er de vorige keer is gebeurd. Ook ken ik iemand heel dicht bij mij, die heel moeilijk kinderen kan krijgen en hoopt ooit ook een tweede te krijgen.
En nee, ik ben niet heel naïef. Ik weet hoe de nachten kunnen zijn. Ik weet dat het op sommige/meerdere momenten zwaar zal worden.
En nee, ik ben ook niet iemand die vindt dat je altijd op moet passen wat je tegen zwangere vrouwen zegt. Ik heb zelf mijn zwangere vriendinnen ook niet altijd gespaard. (Dit was meer voor de gein natuurlijk!)
En nee, hij weet niet wat er de vorige keer is gebeurd en kan dit ook niet weten natuurlijk. En hier kan je ook niet altijd rekening mee houden.
Maar toch, ik vind dit geen gepaste opmerking. Misschien zijn het mijn hormonen wel. Waarschijnlijk wel.
Xis
Haha dat zal het zijn! Bedankt voor de lieve reactie!
Anoniem
Ten eerste gefeliciteerd! Wat fijn dat jullie een 2e kindje krijgen. Het krijgen en hebben van kinderen blijft bijzonder. Soms bijzonder moeilijk, maar al met al vooral bijzonder mooi. Ik heb zelf 2 kinderen (bijna 4 jaar en 21 maanden). Ik herken de af en toe vreemde reacties. Ik vind dat ook raar en inderdaad niet gepast. En ja, het kan zeker pittig zijn met 2 kinderen. Maar toch had ik het nooit willen missen en vind het super mooi om moeder te zijn. En als iemand in verwachting hou je je eigen moeilijkheden lekker voor jezelf en ben je gewoon blij voor die gene. Toch? :) Dus nee hoor, het zijn niet je hormonen. Er zijn gewoon mensen die het blijkbaar zo zwaar hebben dat ze dat graag met je willen delen...of zoiets ;). Ik hoop dat je een voorspoedige zwangerschap hebt. Geniet ervan en straks heel veel geluk met jullie gezinnetje. Groetjes Dilian