Zwanger, een kindje en een eigen onderneming. Hoe doe je het?

Zwanger zijn en een eigen onderneming hebben en nu een klein meisje met een eigen onderneming. Ik kreeg tijdens mijn zwangerschap vaak de vraag hoe ik het ging doen tijdens mijn verlof en nu krijg ik vaak de vraag hoe ik het allemaal doe. Is er een balans te vinden tussen privé en zakelijk, of loopt het door elkaar heen?

Voor diegene die mij niet kennen, ik heb een eigen winkel; Knøss. Het is een conceptstore alleen ik koop zelf de merken in, ik verkoop woonaccessoires, cadeauartikelen, baby spulletjes, kleding etc. Toen we zwanger werden had ik een kleine 1,5 jaar de winkel. Er komt dan niet alleen privé veel op je af maar ook zakelijk gezien had ik veel te regelen. Hoelang kan ik verlof nemen? Wat als ik eerder uitval? Wie kan mijn verlof opvangen? Allemaal vragen die ik zelf moest uit zoeken maar ook vragen die mij werden gesteld toen eenmaal bekend werd dat we een kleintje verwachten. Soms enorm irritant omdat je het zelf nog niet eens wist en soms zaten er hele goede tips tussen. Ik ben erin gegaan dat ik wel keek hoelang ik het kon volhouden,. Dat is het voordeel van eigen "baas", je kan net even wat extra gaan zitten tussen de klanten door of iets rustiger aan doen als je even je dag niet hebt. Op mijn misselijkheid na en de bekkenklachten in het begin, had ik een vrij normale zwangerschap. Ik had wel geregeld dat vanaf 35 weken mijn verlof eventueel in kon gaan en dat ik nog tot 10 weken na de uitgerekende datum de tijd had om thuis te blijven. Dit alles door middel van de ZEZ uitkering, dit is een uitkering van de overheid voor zelfstandigen die met zwangerschapsverlof gaan, hierdoor had ik ook de financiële ruimte om dit te doen. Toen ik nog zwanger was (en daarvoor natuurlijk ook) moest alles perfect zijn in de winkel, kon het lastig los laten en had ook verwacht dat ik zo weer in de winkel zou staan na de bevalling. Niets bleek minder waar.. Met 37 weken was het mooi geweest, ik kon het niet meer goed volhouden en de verloskundigen gaven mij ook het advies dat nu echt wel tijd was om een pas op de plaatst te maken. Ik had voor 4 dagen vervanging geregeld in de winkel, op donderdag ging hij dicht. In het begin vond ik dat lastig, wie doet nu zijn winkel een extra dag dicht? Achteraf gezien zou ik het zo weer doen. Het is zoals het is.. mensen passen zich zo aan en komen wel op een andere dag. De dag voor de uitgerekende datum braken 's ochtends mijn vliezen alleen de bevalling kwam niet direct opgang. Met mijn gebroken vliezen 's middags nog naar de winkel geweest om alles voor de komende 2 á 3 weken netjes te maken. Toen pas kwam de rust en kwam ook de bevalling op gang. Dat ik daarna een dikke maand niet in de winkel zou komen had ik nooit verwacht! En dat ik mijn volledige 10 weken vol zou maken zonder naar de winkel te willen om te werken, daar zou al helemaal niemand op hebben ingezet. Dat een klein mensje je leven zo verandert en je prioriteiten zo bijstelt bleek hier wel uit. En de winkel? Dat liep gewoon door zoals het altijd ging... wat een eye-opener!Nu werk ik 3,5 dag in de winkel, ik probeer zoveel mogelijk in de winkel te doen qua administratie en zaken regelen. Dit lukt niet altijd, vaak 's avonds nog wel met vriendlief bezig voor de winkel en dan moet je nog op inkoop. Het mooie is wel dat het niet als werk voelt omdat voor jezelf is en of er balans is? Gisteren zei iemand tegen mij: "Ga er niet naar opzoek, je zal hem nooit vinden met een kleintje en een eigen zaak. Probeer het los te laten en dan komt het aan beide kanten wel goed".  Dat ga ik dan maar proberen te doen!