Wat vind Facebook van mij?

Ja hoor. Hier is weer een blog over Facebook. Mede mogelijk gemaakt door de reaguursels op Facebook. Het shirt van het plaatje bij deze blog is trouwens het ontwerp van een fotograaf die in actie komt tegen internet negativiteit. Wie al die negatieve uitingen op internet ook zat is kan het logo kopieren en bijvoorbeeld op een t-shirt laten zetten. Of op een andere creatieve manier in een foto verwerken. Vervolgens plaats je dit op je facebook met de tekst #beniceorleave erbij.

https://www.facebook.com/williamruttenphotography/

Leuk! Een van mijn blogs staat op de Facebook pagina van Mamaplaats!

Nou was dit een vrij onschuldige blog, waarin ik mij naar mijn mening ook niet had schuldig gemaakt aan onverantwoord ouder gedrag. Gewoon een blog over iets dat ik grappig vond om te delen. Ik was dan ook best nieuwsgierig wat de kinderen van anderen allemaal uitvraten op het 'steel' gebied. Met verbazing las ik de reacties. Want zelfs op deze blog presteerden de mede Facebookers het om toch weer een negatieve draai te geven in hun reactie. Achteraf vond ik het dan best wel weer humor en begon ik mij zelfs af te vragen of ik deze reacties dan wel serieus moest nemen. Zijn er echt mensen die serieus denken dat ik vind dat mijn kind van 1 jaar bewust steelt en ik hem hiervoor dus ook zal straffen door hem op te sluiten? Afijn, ik heb de reageerders netjes bedankt voor hun reacties en er nog even bij vermeld dat het om een blog met een knipoog ging. Uiteraard nemen de reaguurders niet de moeite om deze reactie te lezen, maar goed. Voor degenen die het wel lezen is het dan maar weer duidelijk :)

Maar deze ervaring heeft mij toch ook weer aan het denken gezet. Wat denken mensen eigenlijk over mij? Denken mensen die mij alleen via Facebook kennen ook zo veel anders over mij dan de mensen die me real life kennen? Hoeveel invloed heeft Facebook eigenlijk op onze denkwijze? Het leek mij dan ook leuk om eens proberen te achterhalen wat Facebook nou werkelijk van mij denkt. Dit ben ik volgens Facebook:

Volgens de testjes/naamgenerator/fotogenerator:

Als ik de gemiddelde antwoorden van deze testjes moet geloven ben ik iets jonger dan in werkelijkheid, een genie en een talenwonder, woest aantrekkelijk en ben ik over een paar jaar zeker miljonair! De werkelijkheid denkt hier iets anders over...

Soms klopt zo'n uitslag als een bus met hoe ik werkelijk ben, maar meestal voor geen meter. Ik vind deze tests gewoon grappig om te doen en neem de uitslagen dus ook voor geen meter serieus.

Volgens mijn facebook vrienden:

Uit de reacties die ik op mijn tijdlijn berichten of mijn reacties op anderen krijg kan ik opmaken dat mijn vrienden het volgende van me denken:

Lief, grappig, creatief en geobsedeerd door mijn zoon. Dit komt al aardig overeen met wat de mensen die mij real life kennen over mij denken. Ik zie deze groep op Facebook dan ook als de meest betrouwbare bron om een mening over iemand te krijgen. Ook hier kunnen natuurlijk valkuilen zitten. Er zijn bij mij in ieder geval veel lolbroeken op Facebook. Sommige reacties zijn dan ook met een licht sarcastiche ondertoon. Maar toch als de meerderheid van de uitingen overeenkomt is dat voor mij wel een teken dat ik het aardig serieus kan nemen.

Volgens de reaguurders op facebook:

Dit is een greep uit de reacties die ik op de betreffende blog heb gekregen:

"overtrokken reactie"

"ik hoop dat dit een grap is"

"hoe komt die bij een muntstuk? (verstikkingsgevaar)"

"Neem aan dat dit een grap is!?"

"Dit kun je toch geen stelen noemen?"

"Stelen? Seriously, dat kind weet nieteens dat t stelen is. Was er ook zo'n blog geschreven als ie een appel in z'n kinderstoel had gehad die hij uit een fruitschaal had gepakt?"

Er zaten ook zeker wel leuke reacties bij hoor. Maar dit soort reacties verwacht ik niet op een blog die duidelijk met een knipoog geschreven is. Als ik verder na ga denken over wat deze mensen bij mijn andere blogs over mij zouden kunnen zeggen denk ik dat ook ik uiteindelijk bestempeld word als onverantwoord, lui, egoistisch en vooral dom. Gelukkig weet ik dan ook dat dit de minst betrouwbare bron van Facebook is als het om de meningen gaat. De meeste reageerders lezen de betreffende blog niet eens. Als er een discussie ontstaat vallen ze of stil, of ze lezen de reacties niet goed. Het heeft ook helemaal geen nut om aan deze mensen proberen aan te geven dat ze soms iets minder fel mogen reageren. Dat word opgevat als directe aanval op hun recht van meningsuiting! Ik heb het bij anderen zo vaak voorbij zien komen. Het valt me stiekem eigenlijk nog een beetje mee dat ik bij de betreffende blog niet de reactie heb gekregen dat ze mij als moeder zelf achter tralies moeten zetten vanwege hoe ik over mijn zoontje denk! Ik ben ook heel blij dat jullie medebloggers mijn blogs wel met een knipoog of soms een paar korreltjes zout weten te lezen. Ik laat me dan ook zeker niet tegenhouden door een paar minder positieve reacties op Facebook en ga gewoon door met bloggen op mijn manier! Hoewel ik erg onzeker kan zijn weet ik wel dat dit soort reacties komen van mensen die niet goed nadenken en lezen. Maar het kan soms moeilijk zijn. Vooral als de reacties op jouw blog voornamelijk negatief zijn. Als iets maar vaak genoeg gezegd word ga je er vanzelf in geloven zeggen ze wel eens...

Daarom wil ik voor de bloggers die ietwat gevoelig zijn voor het commentaar van de onbekende medemens nog de volgende tip nog even meegeven:

Bezint eer ge aan het lezen van de commentaren op Facebook begint!

En wat vind Facebook van jou?