Wat bewaar je van de babytijd?

Mijn ventje wordt alweer bijna 1, tijd om de spullen uit te zoeken...Hij wordt alweer zo groot en al die ieniemienie kleine kleertjes past hij allang niet meer. Het huis puilt uit met allerlei spullen voor kleine baby´s, maar gebruiken doen we ze allang niet meer.

Ik moet er gaan beginnen, maar WAAR moet ik gaan beginnen??? We beginnen maar bij de kledingkast, want daar moet weer ruimte in komen voor zijn grotere kleding. Ik pak de kast helemaal uit en sorteer op maat en soort. Fototoestel in de aanslag, want we gaan het op marktplaats zetten. Ik pak een ieniemienie truitje, maatje 50. Ooit z0´n, 11 maanden geleden, was het hem nog veel te groot, nu past het hem bij lange na niet meer. Het volgende kledingstuk, een rompertje wat we van schoonzusje lief hebben gehad, toen ik zwanger was van de 1e . Speciaal laten bedrukken voor onze kleine vent, wat later een prachtige meid bleek te zijn (we wisten niet wat het  zou worden). Beide kinders hebben het aangehad, weg doen kan ik niet, dus dat wordt bewaren. Zo ploeter ik de hele stapels kleding door en besluit de 1e kleertjes van beide, het 1e jurkje van dochterlief, de 1e schoentjes, het bewuste rompertje en nog wat kleding waar een herinnering aan vast zit, te bewaren. Ik ben trots op mezelf, het is een heel bescheiden stapeltje geworden, wat waarschijnlijk, voor de kinderen later leuk is om te hebben.

Dan vind ik een andere tas in de kast, daar zitten de 1e flesjes in van allebei, een aantal knutsels die we gekregen hebben toen ze geboren werden, wat babyknuffels, de ziekenhuis bandjes, ziekenhuis kaartjes en geboortekaartjes (ja, ik bewaar van alles, kan moeilijk afscheid nemen van dingen die zo speciaal zijn) en besluit om dat er ook bij te doen voor ze. Ook vind ik de felicitatiekaarten die we na de geboortes hebben gekregen van familie, vrienden en kennissen. Ik besluit er plakboeken van te gaan maken, zo kunnen ze later alle lieve berichtjes zelf lezen. 

Dan hebben we nog alle praktische spullen zoals de box, de schommelstoel, het wippertje, de maxi-cosi en ga zo maar door. Maar deze mama, vind het alweer best zo. Dat gaan we een andere keer wel weer uitzoeken. Als ik er aan toe ben, dan gaat dat ook wel weg. Maar nu nog niet, misschien wil hij best nog wel even een keertje in de box als mama het heel lief vraagt...