waarschuwing voor de Mirena spiraal!

sommige hebben misschien mijn zwangerschaps verhaal gelezen. Voor de gene die het niet hebben gelezen, in het heel kort.

ik was ziek! Zwanger leek ik niet, op mn groeiende buik en dijen na. Spuug en spuug ziek en Door de hormonen ook mentaal niet meer mijzelf. Ik ben een vechter, sterke vrouw, niet bang te krijgen. Na 6 weken van me leegspugen, niet op mn benen kunnen staan en geen mensen om me heen kunnen verdragen, kreeg ik paniekaanvallen en kwam ik in het ziekenhuis terecht. Lees, psychiatrische afdeling. Door medicatie, veel knokken en hulp van mn man, familie en dokters kwam ik er langskomen bovenop. Pas na de geboorte leefde ik weer op.

omdat ik (samen met mn man besloten, hij heeft zich laten steriliseren) absoluut niet meer een derde kindje wilde, wilde ik al snel na de geboorte anticonceptie. 

Het ziekenhuis adviseerde de pil of mirena spiraal. Maar vanwege mijn hormonale onbalans in de zwangerschap, leek het hun het beste om voor de mirena te gaan. Dit omdat het volgens hun zo weinig hormonen afgeeft en plaatselijk, dat zou het veiligst zijn.

Na een week wilde ik hem er al uit, voelde niet goed voor mij, intuïtief. Ze hebben op me ingepraat, met goede bedoelingen zodat ik niet perongeluk toch zwanger zou worden en dan eruit halen al de sterilisatie volledig was. Dus als de testen uitwezen dat er echt geen vruchtbare sperma meer zou zijn. Alleen condooms vertrouwde we niet, deze zwangerschap wil je echt niemand aandoen.

Omdat er een tijd overheen gaat, afspraak, sterilisatie, testen (bleken er nog zwemmers te zijn) toen na 6 weken weer testen of nu alles wel echt onvruchtbaar was.

in de tussentijd ging het met mij weer bergafwaarts, maar hadden geen idee dat dit Door de mirena kwam.

Ik begon onrustig te worden, depri, huilerig, spugen vd stress, geen heftige geluiden kon ik verdragen. Alles werd te veel. Angstig, voor ziektes, geluiden etc. Op een gegeven moment was ik constant onrustig. Dan bedoel ik niet wat opgejaagd, maar een intensieve zenuwachtigheid op zn sterkst, die je lichaam en verstand overneemt en je verlamd op een manier dat in een hoekje zitten het enige is wat nog haalbaar is.

Hier kreeg ik oxazepam voor wat iets hielp. Maar op een gegeven moment had ik zulke doods gedachten dat ik antidepressive wilde. Met opbouwen ging het steeds beter. Maar mn moeder, een zeer gelovige vrouw hoorde van mn spiraal en vertrouwde het intuïtief niet.

diezelfde avond had ze gebeden, en gevraagd aan God, dat als de oorzaak van dit alles Door de spiraal komt, laat hem er dan uitvallen. Ik had geen idee dat zij dit gebeden had. De andere dag werd ik wat ongesteld, en bij het verwijderen van mn tampon, ging hij wat stroever. Ik dacht dat het dan een kleine vloeiing was geweest en dat de tampon dan zo'n wattendraadje achterliet dus trok er langzaam aan. Tot mijn grote verbazing hing mn spiraaltje eraan! Later Appte ik mn ma en zij heeft denk nog nooit zo hard gelachen haha. 

Na een maand verslechterde mn conditie, mn klachten werden erger. 

Intuïtief zei mn ma dat ze t idee had dat ik de anti depresieve niet meer nodig had, en na een gesprek met de dokter, die dit beaamde (dat als je de antidepressive niet meer nodig hebt, je klachten erger kunnen worden) mocht ik stoppen met de antidepressive. 

Inmiddels ben ik na een tijd van afbouwen ook van de oxazepam af en nu in een tijd van verwerking en met Hulp van een psychosomatische-fysiotherapeut mn lichaam aan het helpen weer normaal te laten functioneren.

het is niet makkelijk, Door de mirena ben ik een paar maanden van mn leven kwijt. Maar nu vecht ik om weer beter te worden en wil jullie waarschuwen om twee keer na te denken om de mirena te nemen, zeker als je hormonaal snel beïnvloedbaar bent. Want tegen de pil kon ik wel, ook niet alle pillen, maar dit gun ik niemand, dus alsjeblieft denk flink na voordat je aan de mirena begint.

groetjes Patricia