11 jaar geleden
Ben ik dan gek?
De oudere vrouw achter ons in de rij kijkt vertederend naar mijn lieve meid en (nu komt het) aait over haar gezicht! Ze komt dichterbij en een fractie ben ik bang dat ze haar nog wil kussen ook… Ik vraag vriendelijk of ze dit niet wil doen, ze aait op dit moment nog steeds over haar gezicht. De ‘inside information’ die ik heb is ook dat mijn dochter hier helemaal niet op zit te wachten.
Daar stond ik dan… Werd ík aangekeken door de mensen in mijn rij én in de rij ernaast, aangekeken alsof ik gek ben… Ik kon doorlopen, ik was aan de beurt en rekende af… voor mijn gevoel had de caissière een meter de lucht ingesprongen als ik ‘boe’ had gezegd. Het is alweer een paar weekjes geleden, maar nog steeds maakt het veel emoties bij me los.. Verbazing, boosheid, adrenaline, maar vooral verontwaardiging... Ben ík dan gek?
Ik zal bij het begin beginnen.
Ik sta in de rij bij de supermarkt, als tweede, en er staan twee mensen achter me. De kassa ernaast is ook open en daar staan ook zo ongeveer drie mensen in de rij. Mijn dochter staat in de kar en samen, ze vindt het erg leuk om te helpen, zetten we de spullen op de band. Ik sta aan de lage kant van de winkelwagen en zij staat bij het handvat.
De oudere vrouw achter ons in de rij kijkt vertederend naar mijn lieve meid en (nu komt het) aait over haar gezicht! Ze komt dichterbij en een fractie ben ik bang dat ze haar nog wil kussen ook… Ik vraag vriendelijk of ze dit niet wil doen, ze aait op dit moment nog steeds over haar gezicht. De ‘inside information’ die ik heb is ook dat mijn dochter hier helemaal niet op zit te wachten.
(Ja ik weet het, misschien komt dat ook door mij of mijn opvoeding, maar erg vind ik dat niet). Vervolgens zegt deze vrouw “Ben je in alles zo, dan heb ik medelijden met je dochter”, waarop ik antwoord “Ik vind het gewoon niet nodig”. Dit alles is nog op vrij rustige toon. Om er nog een schepje bovenop te doen sist ze me toe (ik weet het, dit is niet objectief neergeschreven) dat ik weinig van opvoeden begrepen heb en dat ik me aanstel.
Vervolgens heb ik haar even verteld dat ik ECHT niet van haar commentaar gediend ben, dat ze haar mening in het vervolg beter bij haar kan houden en ik van mening blijf dat niet zomaar iedereen aan MIJN kind hoeft te zitten met zijn/haar handen. Je begrijpt, dit was niet meer op een zachte toon en inmiddels had ík alle aandacht van degenen achter die vrouw en van twee mensen in de rij naast ons.
Toen ik me opdraaide, omdat ik inmiddels aan de beurt was zag ik ook dat de caissière angstvallig naar me keek alsof ik ‘zomaar’ uit mijn slof was geschoten en dat tegen haar ook ieder moment kon gaan doen.
Ben ík dan gek? Zijn er meer moeders die zo (zouden willen) reageren?
Anoniem
Hallo mamaJoyce, ook ik heb iets dergelijks meegenaakt vandaag!!! zij ging zo ver dat ze mijn dochter wilde vastpakken en heeft haar gezoend over haar hele gezicht. ik heb een meldig bij de politie gemaakt. ze wilde niet luisteren. ik ben gauw weggegaan. ik was overvallen en overronpeld hierdoor. en ben zo boos!!! ze moeten van je kind afblijven!!! groetjes Sandra
Anoniem
ik geef je helemaal gelijk. Bij mijn dochter die een half jaar is vond een vrouw het leuk om haar tut uit haar mond te halen en er dan weer in te doen. dit deed ze een paar keer achter elkaar met als gevolg dat ze ging huilen. ook ik had al bij de eerste keer gezegd dat ik dit niet zo leuk vond. Ze keek me aan alsof ik gek was. Gelukkig kreeg ik wel steun van een andere moeder die mij groot gelijk gaf dat ik er wat van had gezegd. ik zit met een huilend kind en degene die dit had veroorzaakt liep de winkel uit en hoorde het gehuil niet meer. Ze moeten gewoon van de kinderen van een ander afblijven. het zijn kinderen niet voorwerpen.
Chella
dat rare mens heeft met haar tengels van je kinderen af te blijven.. ik zou als ik jou was mn kind leren bijten int vervolg haha. nee das wel heel slecht he:P maar ik snap je volkomen!
Anoniem
Bizar he, hoe je zwangere buik en daarna je baby ineens publiek bezit lijken te zijn. Ik was en ben er ook niet van gediend en dat heb ik ook altijd laten merken. Kan me ook echt geen ene bal schelen wat iemand daarvan vindt, het is MIJN BUIK EN MIJN KIND en daarmee klaar over uit basta wegwezen voordat ik je te lijf ga. Ik was ook toen Oudste net geboren was op een verjaardag, en hij lag heerlijk te slapen in de kinderwagenbak. Komt er een oma aan die haar hoofd in de wieg steekt en KEIHARD (ze was een beetje doof) begint te bleren dat hij zo schattig ligt te slapen (ja daarna niet meer dus). Heb ik haar vriendelijk gevraagd of ze dat niet wilde doen, dat vond hij namelijk niet zo leuk. Had ze het lef om te reageren 'daar moet hij maar aan wennen'. Ik heb de kinderwagen gepakt en ik ben weggelopen van de verjaardag, zonder verder iets te zeggen. Daar ben ik dus ECHT niet van gediend. Kan er nog boos om worden als ik er aan terug denk.