Oppassen en je eigen kindje

Momenteel is het bij onze buren een beetje hectisch in het gezin. Ik ga daar niet teveel op in, want dat vind ik verder niet nodig, maar het gebeurt daarom nu regelmatig dat mijn vrouw en ik, of één van ons alleen, op moet passen op de buurjongens. Het zijn lieve jongens hoor van 2 en 5, de jongste valt hier meestal in slaap op de bank, de oudste krijg je rustig met tv kijken. Maar ik wil ook niet hebben dat ze alleen maar naar de tv kijken. Dus zo nu en dan probeer ik ook wel wat met ze te ondernemen. Maar dan... Hoe zorg ik dat zij hun aandacht krijgen en dat mijn eigen mannetje ook zijn aandacht krijgt?

Soms is het heel makkelijk, dan slaapt Bjarne en kan ik dus de jongens aandacht geven. Maar op andere momenten, als Bjarne wakker is, dan vind ik het soms wel lastig om de aandacht te verdelen. Ben ik dan niet teveel met mijn eigen kind bezig? Krijgen de buurkinderen niet meer aandacht dan mijn eigen zoon?

Ik denk dat het allemaal wel goed gaat aangezien ik het idee heb dat de jongens hier wel graag zijn. Ja, af en toe moet ik ook streng optreden wanneer ze niet luisteren, maar door altijd maar de buurvrouw te zijn bij wie alles mag, dat werkt natuurlijk ook niet. En Bjarne? Tja, daar kan je nog niet echt heel boos op zijn. Die is nog volop bezig met baby zijn. Oftewel, slapen, schommelen in de schommelstoel en draaien en spelen in de box. Heerlijk om te zien uiteraard. Alleen bij ieder kreetje kan het zijn dat de buurkindjes zich ergeren. Waardoor ik hun weer aan moet spreken.

Ik vind dat af en toe wel vervelend, want ik wil dan niet de strenge buurvrouw zijn, maar aan de andere kant weet ik wel dat het ook nodig is als ik toch enig gezag uit wil stralen naar ze. Ook hier moeten ze weten waar hun grenzen ligt en wat ze wel en niet mogen. Maar dat komt vast wel helemaal goed.

En het vinden van die balans in aandacht? Dat komt vast ook wel goed... Ga ik dan maar van uit. Maar hoe doen jullie dat?