Ons kleine meisje terug in het water leggen - de wateropbaring

De watermethode is een manier van opbaren. Dit wordt gebruikt om baby's die tijdens de geboorte, voor de geboorte of kort na de geboorte overlijden. Een baby in water opbaren kan als vanaf 6 weken zwangerschap tot 42 weken zwangerschap.

Voordat ik ging bevallen van Megan werd ons gevraagd hierover na te denken. Of we dit wilden. Eerst wilden we dit niet, ook al zou ze er mooier van worden. Ook werd ons door het ziekenhuis verteld dat kinderen hier vaak heel natuurlijk mee omgaan en het niet als eng ervaren. Riley denkt altijd erg veel door en na. Wij dachten: 'wat voor beeld moet dat wel niet geven aan onze kinderen en met name Riley.' We wilden niet dat hij water ging associëren met deze gebeurtenis. Wat nou als hij opeens ook zou denken dat hij onder water kon blijven. Dus eerst zeiden we nee.

Later werd ons verteld dat de watermethode niet meer toegepast kon worden nadat Megan voor obductie was geweest. Toen dacht ik: 'misschien kunnen we de watermethode toepassen voordat de kinderen komen'. Zo stelde ik dit voor aan Hajo en hij vond dit prima. Ook het ziekenhuis zei dat dit kon. We konden haar 'gewoon' tussendoor uit het water halen en bij ons nemen.

Megan was bij de geboorte en na haar overlijden heel donker van lichaamskleur. Dat was verklaarbaar vanwege het lage zuurstofgehalte wat kinderen altijd in de buik hebben en dat ze vervolgens geen zuurstof meer tot zich kreeg en ging overlijden. In mijn werk had ik dit al wel vaker gezien wanneer ik stervensbegeleiding gaf. Ik schrok hier ook niet van. Ik had mijn man hier zo goed als kon wel op voorbereid. Nadat Megan was overleden, we een poos met haar hadden geknuffeld en we haar lengte en gewicht hadden gemeten was het tijd om haar in het water te leggen. Ik zei meteen dat het zo onnatuurlijk voelde om dit te gaan doen. De verpleegkundige vroeg heel lief of zij het voor ons moest doen, maar ik wilde haar perse zelf in het water leggen (alles wilde ik zelf doen, zodat ik later geen spijt kon krijgen). Wat voelde dit inderdaad onnatuurlijk! Heel langzaam legde ik Megan in het koude water. Eerst met haar voetjes en als laatste haar hoofdje. Je kind in het koude water leggen, terwijl je weet dat je niet onder water kan ademen. Al wist ik natuurlijk wel dat ze overleden was.

Wat werd haar lichaamskleur mooi in het water! Haar donkere kleur nam helemaal af en ze werd bleekroze van kleur. Ze nam zelf een natuurlijke houding aan door het water. Handjes bij elkaar in de buurt van haar gezicht, opgetrokken knietjes en haar gezicht straalde een zekere rust uit. Heel bijzonder om te zien dat het lichaam er zo op reageert. Ook konden we zo alle details van haar lichaam heel goed bekijken. Hoe mooi ze was, dat ze dezelfde oren had als haar broer, hetzelfde 'knikje' boven haar neus als haar papa en dat ze ook haar grote handen en voeten had van haar papa. Hoe perfect haar lichaam aan de buitenkant was, maar zo ongelooflijk ziek aan de binnenkant..

Nadat ze eenmaal in het water lag, was dat onnatuurlijke gevoel wel direct weg. Ik probeerde te relativeren. In de buik lag ze ook in het water, maar dan vruchtwater en 37  graden Celsius ongeveer. Maar dit is wel wat zij is gewend, haar lichaam was nog niet klaar voor de zwaartekracht en haar huid nog zo fragiel. Door het water bleef haar huid nog heel mooi.

Toen de kinderen kwamen hebben we haar uit het water gehaald en in haar bedje gelegd. Dit voelde voor ons als een mooie middenweg. De kinderen zouden haar lichaam in optimale conditie zien, maar niet meteen in het water. Nadat de kinderen weg waren hebben we haar weer in het water gelegd totdat ze opgehaald werd voor de babygram en de obductie. 

Ze heeft maar een paar uur opgebaard gelegen in het water. Achteraf is het ontzettend mooi dat we dit toch hebben gedaan en kijken we hier heel goed op terug.

De reden waarom ik hier toch een stukje over schrijf is dat ik van mening ben dat er meer bekendheid zou moeten komen over de watermethode. Het is redelijk bekend bij baby's die te vroeg geboren worden, maar het kan ook bij kinderen die op tijd geboren worden en helaas overlijden. En dat is nog vrij onbekend. Ook zijn er speciale schalen voor de wateropbaring. Ik wist dat niet. Ook al wisten we het wel, dan had het in onze situatie niet uitgemaakt aangezien we last minute nog beslisten om wel de watermethode toe te passen en dus geen tijd meer hadden om dit op te halen. Deze materialen zijn echt werkelijk prachtig en waardevol. Maar misschien als ik het wel had geweten (ook al zeiden we eerst nee) had ik het toch aangeschaft 'voor het geval dat'.