Omschakelmomentjes
Het moment dat je het beeld in je hoofd toch even moet aanpassen
In het kader van herstellen en mezelf omhoog trekken, is het belangrijk dat ik dingen doe waar ik vrolijk van word, waar ik energie in kan stoppen en ook uit kan halen en vooral die serotonine boosten.
Ach, wat is er nu toch beter dan therapeutisch in de tuin freubelen? Dus gister naar het tuincentrum! Heerlijk allerlei plantjes uitgezocht en al helemaal in mijn hoofd een beeld maken hoe ik die ga planten en waar.
Wel bedacht ik me dat ik uiteraard de dreumes rond heb lopen. Kai is een zeer actief mannetje. Bovenal ook observerend en test graag van alles uit. Daarmee rekening houdende, zag ik enorm schattige werkhandschoenen, speciaal voor kids! Perfect! In de winkelwagen er mee, kat in het bakkie toch?
Vandaag dus alles klaar gezet, schoentjes aan, handschoentjes klaar leggen, schepje voor hem mee en ook een kiepwagentje om mee te spelen en de voordeur open. Lekker in de zon aan de gang met de 2 boompjes die ook mee zijn gegaan in de winkelwagen. Grote potten bij de deur deels leeg scheppen, ompotten er af en ingraven die handel.
Ondertussen kijk ik naar achteren en zie Kai lekker ronddwarrelen tussen het grind door, zonder handschoentjes! Dus uiteraard er achteraan. Dit maar heel snel opgegeven. Meneer vond het leuker om met de ompotten te spelen en ik was natuurlijk ook vergeten dat kinderen en grind een hele sterke band hebben met elkaar, haha.
Uiteindelijk zijn de handschoentjes weer, net zo nieuw als uit de winkel, mee naar binnen gegaan. Had ik ook 2 ompotten vol met grind en kwam ik er ook net achter dat bij het verschonen er zelfs stenen in zijn romper zijn verdwenen, die uiteraard in de luier zijn gezakt.
Wie had dat gedacht? Zo graaf je in de grond en zo graaf je in de .......