1 jaar geleden
Oh shit... OH SHIT!
Zelfs als je er al jaren op voorbereid bent, overvalt het je nog steeds...
Toen ik 12 was kreeg mijn moeder borstkanker, later bleek zij erfelijk belast met de BRCA1 mutatie. Op mijn 28e heb ik mij hierop laten testen en bleek ook dit genetische foutje te hebben. Ik had jaren daarvoor al besloten dat ik mijn beide borsten zou laten amputeren en dat ik er neppers voor in de plaats wilde(onder het mom van, dan hoef ik nooit bang te zijn dat ze gaan hangen. Geef er een positieve draai aan). Vervolgens dit uitgesteld omdat ik er graag de mogelijkheid wilde hebben om mijn eigen kinderen te voeden.
Op mijn 30e kwam de eerste en gelukkig liep de borstvoeding voorspoedig, 14 maanden later kwam nummer 2 en ook daarbij ging het goed. Maar goed, nummer 2 is in het begin van de eerste corona lockdown geboren, dus de ziekenhuizen zouden voorlopig geen tijd hebben voor een preventieve operatie. Dus zelfs toen ik stopte met voeden, heb ik niet direct contact gezocht met het ziekenhuis om het traject in gang te zetten. Natuurlijk speelde hier ook een stukje angst in mee, en het gevoel dat het niet oke is om in gezond vlees te gaan snijden.
Inmiddels is mijn oudste bijna 4, mijn jongste 2,5 en ik 34. En nu, nu is het misschien wel te laat...
Vanochtend onder de douche kwam ik een harde schijf tegen in mijn borst, de paniek was overweldigend, maar de kinderen moesten naar de opvang en manlief en ik moesten aan t werk. Dus suck it up, en doorgaan. Daarna heb ik de huisarts opgebeld en daar kon ik vanochtend nog terecht. Toen ik even een broodje ging eten met een vriendin knapte ik, dikke tranen terwijl ik het haar vertelde. Ze besloot dat ze met me mee wilde naar de dokter, en dat hebben we dus gedaan. Helaas kon die geen duidelijkheid verschaffen en zou ik vanmiddag gebeld worden door de mamma poli. Ook die heb ik inmiddels gesproken, en ik kan over 2 dagen terecht, 's ochtends vroeg.
Die vriendin kan helaas niet mee, maar manlief gaat mee. En nu zit ik hier, op de bank... geen idee wat ik moet doen. Mijn huis is een puinhoop, de kinderen liggen op bed, manlief is naar een klant. En ik zit hier op de bank in tranen, ben even m'n weg kwijt...
2 dagen doorkomen, en als ik geluk heb weet ik dan meer, en anders moet ik na het weekend terug voor de uitslag. Dan maar weer zien waar het schip strandt...
Wil jij mom influencer worden bij Mamaplaats? Maak hier je account aan! ❤️