Mindfulness, een poging tot...

Inmiddels al weer 17 dagen in de "Facebook van mijn telefoon" uitdaging. En het gaat goed. Iets te goed zelfs. Want na het posten van de blog dat het wel goed beviel zonder Facebook, voelde mijn mobiel  zich schijnbaar  zo verwaarloost dat hij maar stuk is gegaan. Gelukkig hele oude mobiel kunnen lenen van vriend. Want voor school is het wel handig dat ik bereikbaar ben mocht er iets zijn. Maar ik mis het niet, ga nu ook vaker de deur uit zonder. "Wat in een week hem ik hem wel uit", pochte in nog in laatste blog. Het boek "mindfulness bij volwassenen met autisme" Zat ik er even naast! 

Weekend vol hoofdpijn,  ziek kind dus maandag kinders thuis van school en woensdag een studie dag. Maar begin heb ik wel gemaakt! Deel één is gelezen.

Eerste stuk word namelijk algemene uitleg over autisme bij volwassen gegeven. 

Daarna volgt er een uitleg over mindfulness en hoe dat mensen met autisme kan helpen. Daar wil ik jullie graag meer over vertellen. Mindfulness is ontstaan vanuit het boeddhisme. Het is dankzij een Amerikaanse microbioloog (Jon Kabat-Zinn) bekend geworden. Hij startte in 1978 met het geven van stresshanteringscursussen aan pijnpatiënten die door hun artsen waren opgegeven. Deze pijnpatiënten kregen meditatie technieken aangeleerd.Deze oefeningen zorgde bij deze pijnpatiënten voor vermindering van lichamelijk én psychische klachten. Hun zelfbeeld en kijk op de wereld om hen heen werd positiever. Deze therapie, omschreven als mindfulness, word sinds dien gebruikt bij mensen met diverse lichamelijke en psychische klachten. 

Bij meditatie denken veel mensen toch aan zweverig, wierook en mystieke handelingen. Mindfulness bied een wat westerse vorm van meditatie. Bij mindfulness-meditatie leer je als het ware je geest te temmen. Pieker gedachte leer je makkelijker los te laten door je aandacht bewust op iets anders te richten. Dat anders  is bijvoorbeeld je lichaam, ademhaling of geluiden om je heen. Juist door deze gedachte en gevoelens los te laten, ze hoeven niet weg maar ook niet over na blijven denken, hou je ze minder in stand. Door afstand te nemen veranderd je perspectief en het gevoel erbij. Ik heb tijdens mijn GGZ traject voor diagnose ASS deze mindfulness meditatie technieken al aangeboden gekregen. Juist omdat cognitieve gedragstherapie niet gewenste effect gaf. Bij cognitieve gedragstherapie ga je juist heel erg graven in gevoelen, emoties etc. En dat is voor mij moeilijk om te benoemen. Ik beredeneer mijn ervaringen heel praktisch. Ben niet zo goed in verwoorden van wat ik dan voel. Want dat weet ik meestal ook niet precies.  Bij mindfulness word er juist niet stil uitgebreid stil gestaan bij wat je denk en voelt. Een mindfulness-meditatie kan je zelf inzetten, zonder dat er eerst overleg over gevoelens of gedachten met een derde partij voor nodig is. Ik heb de meditaties toen als zeer prettig ervaren. Toch heb ik ze niet volledig in mijn dagelijks leven kunnen implementeren en is het verwaterd. Want in spitsuur van 2 kinderen naar school, boodschappen, huishouden, was en schoonmaak is de dag zo weer voorbij. Ik hoop dat ik binnenkort, na lezen van deel 2 en 3 het weer op kan pakken. En echt goed in kan bouwen in dagelijks ritme. Want nu lukt het mij niet om er tijd voor in te bouwen.Zijn er mama's die wel dagelijks mediteren? Nog tips voor deze beginner?