Mijn eerste zwangerschap

Eind 2022 waren we voor de eerste keer in verwachting van ons wondertje. Gepland en vol vreugde. Het ging vrij snel. Ik was al direct wat ziekjes. Mijn lijf reageerde anders. In de hoop dat het zou verbeteren. Het begon met bandenpijn en af en toe wat misselijk zijn. Dit werdt steeds meer. Het zou bij ongeveer 12 weken weg zijn vertelde de verloskundige en de huisarts.

Dat was niet zo helaas. Inplaats van dat het weg ging, werdt ik steeds misselijker en ik begon iedere dag last van braken te krijgen. Eerst droge HG, later natte HG variant. Al vrij snel kreeg ik de diagnose HG oftewel Hyperemesis Gravidarum in het ziekenhuis. Een zwangerschapsaandoening waarbij een vrouw extreem misselijk is. (Informatie is te vinden op: www.zehg.nl) Ik kreeg later de diagnoses diabetes gravidarum en bekkeninstabiliteit. Diverse medicatie die voor mij nauwelijks hielp. Af en toe had ik wat betere momenten waarbij ik dingen ondernam en in beweging wilde zijn. Mijn werkgever had geen goed woordje voor mij over: ik was niet te vertrouwen, pasde niet in de schoenen van ... en er werdt door de leidinggevende over mij geroddeld. Ik had mijn werk altijd goed gedaan, kreeg nooit iets negatiefs te horen. Maar toen ik ziek was in de zwangerschap kon ik niets goed doen. Ik deed mijn best maar kon er niets aan doen. 

Ik genoot ondertussen wel erg van mijn groeiende buik, de echo's, kleding uitkiezen, en de schopjes in mijn buik. 

Toen ik de test voor zwangerschapsdiabetes moest doen was er niet aan de hg gedacht. Ik moest een ontzettend zoet drankje drinken. Ik deed het maar want dat was het advies. Niet bij stilgestaan. Dat ging niet goed in combinatie met de HG. Ik had zo'n 7 keer overgegeven midden in een wachtkamer. Achteraf kreeg ik excuus van de verloskundige dat het niet zo slim was. 

Na de bevalling kreeg ik koortsaanvallen, eczeem klachten, bloedarmoede en was ik vaak ziek. En namen mijn bekkenklachten toe. Ik liep al een tijd bij de ergotherapeut en bekkenfysio. Hier was ik uitbehandeld en werdt ik doorgestuurd naar het ziekenhuis. Mijn lichaam was zwak. Doordat ik veel ziek op bed heb gelegen. Zo'n 15 kilo was afgevallen door het overgeven en weinig voedingsstoffen binnen kreeg tijdens de zwangerschap moest ik gaan aansterken. Ik kwam bij een revalidatiecentrum terecht waar ik momenteel nog een revalidatietraject volg. Er zijn stappen gemaakt en hopend op meer stappen zodat mijn lichaam zich meer herstelt en ik mijn belastbaarheid omhoog krijg. Mijn energiebatterij zich beter oplaad. 

"Vroeger bestond dat niet"

"Neem maar gemberthee dat werkt tegen de misselijkheid"

"Je zult wel niet voor een 2e gaan"

"Je kunt tenminste kinderen krijgen"

"Wees blij dat je een kind hebt"

En zo nog meer opmerkingen die ik heb gekregen tijdens mijn eerste zwangerschap. Mensen die geen kennis hebben van deze aandoeningen en het voor je invullen. Gelukkig kon ik dat goed naast me neer leggen want ik had de energie er niet voor.

Echt een goede begeleiding in mijn HG zwangerschap heb ik niet gehad. Er was toen nog geen protocol dus ik werdt telkens maar weer naar huis gestuurd met nieuwe medicijnen. Ik heb tijdens en na mijn zwamgerschap zo'n 10 soorten medicijnen gehad. Misschien nog meer, dit is wat ik me kan herrineren. Ik zat smekend in de wachtkamer dat ik me zo slap voelde en ik uitgeput was. Dat waren momenten dat ik me zo beroerd voelde en niets binnenhield. 

Ik had fases dat het beter ging met mij. Toen zijn ik en mijn man getrouwd. Dat was namelijks onze droom. De dagen daarna kon ik moeilijk lopen en liep ik met krukken. Alles was al ruim gepland dus het was geluk dat die dag mijn betere dag was. Het was ook echt een prachtige dag met zonnig weer buiten. Heerlijk! Wij zijn op 14 februari 2023 getrouwd, op valentijnsdag. 

Ik werk hard aan mijn gezondheid en mijn toekomst. Ik heb dromen en doelen. Elke dag geniet ik van alles in mijn leven. Ontzettend blij met mijn prachtige lieve zoon. Hij is alles voor mij. En hoe gek het misschien ook klinkt. Ik zou het zo overdoen. Want mijn zoon is het mooiste wat me ooit is overkomen. Hij is nu 1,5 jaar oud en doet het super goed! 

Ik ben tot de dag van vandaag nog in behandeling. Zodra ik er aan toe ben krijg ik een gesprek in het ziekenhuis over wat in de toekomst. Mijn wens is om ooit een 2e zwangerschap te mogen meemaken. Ik heb grotere kans op deze aandoeningen en dat maakt me wel wat angstig. Maar inmiddels zijn er wat onderzoeken geweest en is er een HG protocol uitgekomen. Wat mij een fijn gevoel geeft. Ik weet niet hoe mijn verdere herstel gaat zijn. Jaarlijks heb ik bloedsuiker controle om alles te blijven screenen. 

Dit artikel is een korte inkijk in mijn verhaal. Er waren ook veel mooie momenten, en daar genoot ik intens van!

Weet dat je niet alleen bent. Vraag steun en ervaar je deze klachten? Dan kun je altijd bij je huisarts en verloskundige terecht!

Mocht je meer willen weten over deze zwangerschapsaandoeningen en herstel. Er is diverse betrouwbare informatie te vinden:

• www.zehg.nl

• via je huisarts of verloskundige

• bekkenklachten: fysiotherapeut of gespecialiseerde bekkenfysio

Instagram: momm.lies