Matrescentie

Moeder worden is een levensveranderende ervaring, maar het is meer dan alleen een nieuwe rol aannemen: het is een diepe persoonlijke transformatie. Deze overgang wordt matrescentie genoemd, een term die je misschien niet vaak hoort, maar die de intense, reis van vrouw naar moeder omschrijft. Het woord, geïnspireerd door adolescentie, benadrukt dat de overgang naar moederschap net zo ingrijpend is als de fysieke, emotionele en mentale veranderingen die plaatsvinden tijdens de puberteit.

In deze blog ontdek je wat matrescentie is, hoe je het als moeder kan herkennen, en krijg je tips om met de veranderingen om te gaan.

Matrescentie is het proces van verandering en groei dat een vrouw doormaakt als ze moeder wordt. Het omvat fysieke veranderingen, zoals hormonale schommelingen en herstel na de bevalling, maar ook emotionele en mentale verschuivingen. Je identiteit verandert; prioriteiten worden herschikt, en je leert omgaan met nieuwe verantwoordelijkheden. Het proces kan voor elke moeder anders zijn, maar een belangrijk aspect is dat het niet alleen een gebeurtenis is—het is een proces dat jaren kan duren.

Matrescentie wordt vaak niet herkend of erkend in onze samenleving, wat ervoor kan zorgen dat moeders zich geïsoleerd of overweldigd voelen. Toch is het normaal om gevoelens van verwarring, schuld, onzekerheid of zelfs rouw te ervaren voor het leven dat je achterlaat. Tegelijkertijd kan het ook een tijd van enorme groei, zelfontdekking en kracht zijn.

Veel moeders herkennen zichzelf in de volgende aspecten van matrescentie:

1. Identiteitsverschuivingen: Je voelt misschien dat je jezelf opnieuw moet definiëren. Wie ben je nu, naast het feit dat je moeder bent? Hoe passen je dromen en doelen in je nieuwe leven?

2. Emotionele intensiteit: Moeders ervaren vaak een rollercoaster van emoties, van intense liefde en vreugde tot angst en onzekerheid.

3. Veranderende relaties: Je relatie met je partner, vrienden en familie kan verschuiven. Misschien ervaar je nieuwe dynamieken of een gevoel van afstand.

4. Tijdgebrek voor jezelf: Het kan voelen alsof je jezelf hebt “verloren” in de zorg voor je kind. Tijd voor zelfzorg kan een uitdaging worden.

5. Schuldgevoel: Veel moeders worstelen met schuldgevoelens—of het nu gaat om het balanceren van werk en gezin, of om het ve

Tips om om te gaan met de veranderingen: 

1. Erken het proces: Begrijp dat matrescentie normaal is en dat je niet “alleen” bent. Het erkennen van deze veranderingen kan helpen om ze met meer compassie te benaderen.

2. Praat erover: Deel je gevoelens en ervaringen met andere moeders, vrienden of je partner. Het praten over je worstelingen kan opluchten en je helpen voelen dat je niet alleen bent.

3. Vraag om hulp: Wees niet bang om hulp te vragen, of het nu gaat om praktische ondersteuning of emotionele steun. In onze maatschappij moeten we veel alleen doen. Maar het moederschap is eigenlijk niet bedoeld als ‘solo-sport’. Vroeger voeden we onze kinderen op in moeders. Dus realiseer je dat je het niet allemaal alleen hoeft te doen.

4. Neem tijd voor jezelf: Plan momenten in waarop je kunt opladen, al is het maar tien minuten per dag. Deze kleine pauzes kunnen een groot verschil maken.

5. Laat perfectionisme los: Laat het idee los dat je een “perfecte” moeder moet zijn. Goed genoeg is vaak meer dan genoeg. Uit onderzoek blijkt dat 30-50% van je interactie met je kind afgestemd moet zijn op je behoeften voor een goede, gezonde hechtingsrelatie. Er is dus volop ruimte voor het maken van fouten.

6. Zoek professionele ondersteuning: Als je merkt dat je vastloopt in je emoties of gedachten, zoek dan hulp. In het 12-weken Happy Mom Mindset Methode (https://psychologenpraktijkmomandmind.nl/happy-mom-mindset-programma/) leer je omgaan met moeilijke gedachten en gevoelens in deze fase van je leven, zodat je ook weer met rust, vertrouwen en energie kan genieten van het moederschap. 

Matrescentie is uitdagend, maar ook prachtig. Het is een uitnodiging om te groeien, om jezelf op nieuwe manieren te leren kennen en om kracht te vinden in het onbekende. Door open te staan voor deze veranderingen en jezelf toestemming te geven om imperfect te zijn, kun je niet alleen ontwikkelen als moeder maar ook jezelf ontwikkelen tot een authentieke, gelukkige versie van jezelf.