Mannen en de vaatwasser

De vaatwasser, het is een prachtig iets. Je doet de deur open, schuift het rekje naar voren en voilà! je kan er zo maar je vieze vaat in zetten. Zodra rekjes gevuld zijn met vieze vaat en er niets meer bij gaat, dan doe je er een blokje in en drukt op een paar knopjes. Deurtjes dicht en een hele tijd later is je vaat schoon en droog, klaar om weer gebruikt te worden.

Heel simpel, toch?! 
Nou op de een of andere manier voor de mannen in mijn omgeving niet. 

Van de week kwam ik 's avonds laat thuis. Ik ben niet meer de woonkamer in geweest en zo rechtstreeks naar boven gegaan en in mijn bed gekropen. Toen ik de volgende ochtend om 7 uur thuis kwam zag ik een klein hoopje vaat op het aanrecht staan. 'Ohja, dat klopt, want de vaatwasser was bijna vol, dus dan kan ik 'm mooi even uitpakken voor de kleine man wakker wordt' waren mijn gedachten. Dus het deurtje gaat open, vieze vaat!
Waarom staat de vaat dan nog op het aanrecht vraag ik mij oprecht af? 

Een paar minuten later belt mijn vriend toevallig die in de auto zit naar het werk. Ik denk. laat ik het eens even vragen. Zijn reactie 'ik dacht hij is vol, dus dat gaat niet meer passen'. Op zich een logische verklaring, maar waarom heeft hij de vaatwasser dan niet aangezet? Daar had hij eigenlijk geen verklaring voor.

Vervolgens kom ik een tijdje later op kantoor. Ik werk met, je raad het al, alleen maar mannen hier op kantoor. Alle kopjes, de vorige dag (mijn vrije dag) gebruikt, staan in de gootsteen. Waarom?! De lege vaatwasser staat naast de gootsteen op het aanrecht met het deurtje open, maar schijnbaar is het in de vaatwasser zetten een te zware taak? Ik weet het niet, ik probeer ook maar zelf dingen in te vullen. 
Dus ik pak de vaatwasser maar in, want ik kan slecht tegen rotzooi op het aanrecht en in de gootsteen. 

2 collega's zitten koffie te drinken voor ze weg moeten naar een afspraak. Ze lopen naar het keukentje om de koffie kopjes op te ruimen (oké, ik klaag niet alleen, ze laten het in ieder geval niet op hun bureau staan, hoezee!). Ik loop toevallig die kant op voor een kopje thee en ik zie ze het kopje in de gootsteen zetten. 

'Zal ik jullie eens iets bijzonders laten zien', vraag ik ze. 'Uh.. Ja?! Is goed..'. Dus ik zeg 'kijk, deurtje open, rekje naar buiten, kopje er in, rekje terug, deurtje dicht. Het is niet heel erg moeilijk, maar scheelt een ander weer onnodig werk'. Ze kijken elkaar aan en beginnen te lachen. Vermelden dat ze dit thuis ook heel vaak te horen krijgen, dus dat het  terecht is dat ik ze er op wijs. Ze zullen vanaf nu de kopjes in de vaatwasser zetten. Triomfantelijk ga ik aan de slag achter mijn bureau en is de dag zo voorbij. 

De volgende ochtend (nadat ik wederom de spullen van mijn vriend in de vaatwasser heb gepakt) kom ik op het werk. Ik loop het keukentje in voor een kop thee en zie tot mijn verbazing het aanrecht en de gootsteen weer vol staan met vaat..

Zucht!