Mama met een uitdaging
Al 4 jaar niet zonder begeleiding de deur uit kunnen.
Een bewuste keuze want uitdagingen heb ik net als anderen al behoorlijk wat voor mijn kiezen gehad en dat zal de komende jaren ook blijven.Van relatie met huiselijk geweld naar vechtscheiding. Van ongeluk tot blijvend letsel. Van kinderwens naar wondertjes.Stuk voor stuk onderdelen van mijn uitdagingen. En allemaal hebben ze effect gehad op mijn leven, hoe ik in het leven sta maar ook hoe ik mijn toekomst zie.
Bumpy roads often lead to beautiful destinations
Ik ben begonnen met dit blog te schrijven omdat ik al 5 jaar onvrijwillig thuis zit. Waarvan ik de laatste 4 jaar eigenlijk alleen met begeleiding nog buiten de deur kom, want zelfstandig lukte mij dit niet meer, ook niet met de hulpmiddelen die ik al wel had. Iets minder dan een jaar geleden heb ik mijzelf bij elkaar geraapt en een aanvraag gedaan voor aangepaste voorzieningen zodat ik zelfstandiger werd. Iets wat ik enorm moeilijk vond want tja ik zou liever gewoon alles weer 'normaal' kunnen. Ondertussen verwacht ik eind april begin mei de aangepaste voorziening, in mijn geval een balansrolstoel. Het heeft even geduurd maar dan heb je ook wat. Of zoals diegene die mij op deze voorziening gewezen heeft en mij vorig jaar met concert at sea er ook daadwerkelijk in plaatste "een stukje kwaliteit van leven terug". Ik ben hen beide enorm dankbaar daarvoor en voor de aanmoediging nadien om door te zetten, want waar ik alleen al met de 'proefritten' de wereld open voelde gaan, gaat dit straks dan ook eindelijk echt gebeuren. Helaas heeft zij het niet meer mee mogen maken, maar dit jaar vieren we met haar partner en vriendin het leven op Concert at Sea en kan ik de drankjes halen.
Vier het leven
Het schrijven zal met de nodige tussenposes zijn, want helaas voor mij werken ook mijn handen en armen niet altijd mee.
Anoniem
Daar ga ik je aan houden. Drankjes halen en eten en en en