Mam ik snap het nu!!
Mijn moeder zei altijd wacht maar tot je zelf kinderen hebt dan snap je het pas. Ik dacht altijd ja ja ik snap het nu wel. Nou niet dus!
De liefde van een moeder voor haar kind is heel anders dan die van het kind naar zijn/haar moeder.
Hoe ouder mn kinderen worden hoe meer ik mn moeder uit mn eigen mond hoor.
Het gebeurt me op het moment ook veel dat ik denk:
Dit heeft mn moeder ook gevoeld, ook gedaan, ook gezegd.
Zal ze zich ook zo gevoeld hebben als ik nu?
De angst, het verdriet, de liefde, de trots, de twijfel (doe ik het wel goed), het willen beschermen, delen, verdedigen en de blijdschap.
Heeft ze ons (ik heb nog 2 zusjes) ook zoveel gekust, geknuffeld en gezegd hoe geweldig we zijn, toen we nog klein waren?
Sommige dingen weet je niet meer. Je weet niet wat je moeder (ouders) allemaal met en voor je hebben gedaan.
Volgens mij ervaart elke moeder deze momenten wel.
Elke moeder ja ..... dat snap je dus niet als kind zijnde. Die gevoelens krijg je van/door je kind(eren).
Het loslaten van je kind(eren) gebeurt al vanaf het moment dat ze die navelstreng doorknippen.
Het avontuur van ouderschap begint dan.
En ohhh wat geniet ik van de onze, meer nog dan ik ooit had kunnen bedenken. 2 prachtige kinderen hebben we. Onze dochter nu 3 laat steeds meer van zichzelf zien, ik leer haar steeds beter kennen. Ze is geweldig! Lief, mooi, zorgzaam, slim maar ook; baldadig, koppig, ondeugend en obstinaat soms haha
Onze mooie zoon is nu 10 weken, ons avontuur met hem is nog maar met van start gegaan en wat kijk ik er naar uit om hem beter te leren kennen!
Ik dacht niet dat ik meer van ze zou kunnen houden dan vanaf dat ik ze kreeg, maar niets is minder waar. Ik hou elke dag meer van ze.
En wat kijk ik uit naar de toekomst en wat deze ons gaat brengen.
Sommige dingen wil ik anders gaan doen (en doe ik al anders) dan mn ouders. Van hun "fouten" wil ik leren. Want laten we eerlijk zijn iedere ouder maakt ze wel. De kunst is denk ik daar eerlijk naar te kunnen/durven kijken en het dan anders doen.
Ik ga mn eigen "fouten" maken dat weet ik en ik hoop dat ik dat dan kan inzien en ervan leer.
Voor mn moeder en schoonmoeder is ook een nieuw hoofdstuk begonnen. Ze zien hun kinderen nu als ouders en zijn oma's geworden. En wat genieten ze ervan!
Onze gesprekken zijn anders, het gevoel is anders onze band is anders geworden.
Ik ben gezegend met een lieve moeder en lieve schoonmoeder die altijd voor ons klaarstaan.
Daar ben ik zeer dankbaar voor!
Dit schrijf ik voor mijn moeder om haar te bedanken voor alles wat ze voor me heeft gedaan en nog doet en om te zeggen wat ik niet snel toegeef;
Mam je had gelijk en .... ik hou van je!